TC Rijnsweerd maakt zich met STVU op voor nieuwe toekomst (1)

Buiten het chaletachtige clubhuis staat Petra van Butselaar ons op te wachten. Op nog geen steenworp afstand van een markante boom, die in de loop der jaren is uitgegroeid tot hét symbool van de TC Rijnsweerd. Rond de stam, van een onbekend ras, houten bankjes waarop de tennissers, in de schaduw van de zon, kunnen uitkijken over de banen.Het zal het laatste jaar zijn dat van deze boom kan worden genoten. Het vertrouwde, markante en gezichtsbepalende beeld verdwijnt. Het is namelijk het laatste seizoen dat TC Rijnsweerd (opgericht op 3 november 1980) door het leven gaat als zelfstandige vereniging. Het gaat fuseren met de Spoorweg Tennis Vereniging Utrecht (STVU), gelegen aan de Mytylweg, zo zijn de plannen.Het is een samensmelting die medio dit jaar definitief zijn beslag moet gaan krijgen. Dan spreken de leden van STVU en TC Rijnsweerd zich in een Algemene Ledenvergadering definitief uit over de fusie. Als alles volgens plan verloopt dan ziet kort daarna Utrechtse Tennis Vereniging Kromme Rijn het levenslicht.  In een eerdere ALV bij beide verenigingen, in november, hebben beide verenigingen al ingestemd met het voorstel tot fusie.Die boom, die ene boom. Daar was nog wel wat om te doen bij de leden van TC Rijnsweerd. ‘Een van de eerste vragen, toen het idee van een fusie ter sprake kwam, was, of die boom mee kon verhuizen. Dat kan dus niet’, zeggen Van Butselaar (51) en Sterk (69) welhaast in koor. Maar het geeft aan hoezeer de leden zijn gehecht aan dat beeld op hun sportpark. BelangenBomen zijn er overigens genoeg in Amelisweerd. In het veen kijkt men niet op een turfje, toch? Maar bomen hebben de hinderlijke neiging om de vooruitgang in de weg te staan, vindt het met expansiedrift behepte deel van Nederland. Niet altijd natuurlijk, maar soms wel. Of er zijn simpelweg grote economische belangen. Zoals bij knooppunt Utrecht. In de jaren 70 en 80 verdwenen al hele stukken bos voor de aanleg van de A27. ‘De laatste verbinding op de snelweg van Madrid naar Oslo’, aldus Rijkswaterstaat – de wegbeheerder van het ministerie van Verkeer en Waterstaat - destijds. Met die woorden moest het belang van de A27 ondubbelzinnig worden aangetoond. Niemand echter kwam op het idee dat de automobilisten die van Madrid naar Oslo rijden niet langs Utrecht komen.De plannen evenwel leidden tot hevige protesten; er moesten immers, voor de realisatie ervan, grote happen worden genomen uit een uniek stuk natuurgebied en er verdwenen ruim zeshonderd bomen. De cohesie, de samenhang en daarmee de ecologische waarde van het natuur -en recreatiegebied werd daarmee sterk aangetast, aldus natuurverenigingen en actievoerders. De uitkomst is bekend, maar niet voordat de beruchte en grimmige Slag om Amelisweerd, een hardhandige confrontatie tussen politie, verontruste burgers en milieuactivisten, werd geleverd. Televisieprogramma ‘Andere Tijden’ wijdde er een prachtige documentaire aan. HerhalenDe geschiedenis lijkt zich te herhalen. Hoewel Verkeer en Waterstaat is omgetoverd tot Infrastructuur en Milieu, is opnieuw Amelisweerd slachtoffer. Zo’n tien jaar geleden wordt het idee geopperd om wederom stroken bos te laten verdwijnen, voor de verbreding van diezelfde A27. En opnieuw is de weerstand groot, zeker in Utrecht. Naar verwachting gaan in de huidige plannen zo’n achthonderd bomen het loodje leggen. Maar veldslagen, zoals die op 24 september 1982, worden niet voorzien.Bij die laatste plannen komt TC Rijnsweerd in beeld. Ze lijken de toekomst van de tennissers direct te raken. ‘Zo rond 2013 begrepen we dat we hier weg moesten, maar het is dus al veel langer een traject van onzekerheid.’ Een traject dat ongeveer in 2008 begint en direct ingrijpt op een locatie waar vanaf tenminste het begin van de 20^e eeuw tennis wordt gespeeld.Het duurde tot medio 2015 eer de club nadere informatie kreeg over de toekomst. Sterk: ‘Ik woon hier vlakbij en werd door buurtbewoners gewaarschuwd dat er al twee informatieavonden waren geweest over de toekomstige plannen rond de verbreding van de A27.’Zowel Van Butselaar (bestuurslid met als portefeuille ‘de toekomst van TC Rijnsweerd’) als Sterk (voorzitter, tevens behept met de ledenadministratie) haasten zich te zeggen dat daar geen kwade bedoelingen achter staken. ‘Feitelijk waren we ook geen partij. Wij huurden het park van een particulier, Ruud Nijenhuis. Het huurcontract met hem liep tot 1 januari 2020. Dus Nijenhuis was in deze op dat moment wél partij, wij niet.’ Lees hier deel twee van het artikel over de fusie tussen STVU en TC Rijnsweerd.