Puck Pieterse heeft vrede met brons na zinderend duel om wereldtitel

Puck Pieterse
Fotocredits: Geert Lommers/Jij en Sport

Voor de derde maal binnen een half jaar stond Puck Pieterse op het podium van een WK. Maar in tegenstelling tot de gouden titelstrijd op de weg en met de mountainbike leverde de cross slechts brons op. De Amersfoortse had er vrede mee. ´Was dit vandaag het hoogst haalbare? Ik denk het wel.’ Fem van Empel, die voor de derde maal de regenboogtrui veroverde, en Lucinda Brand beschikten simpelweg over meer power op het loodzware parcours in Liévin.

Met het complete Hollandse podium was de orde in elk geval hersteld. Kata Blanka Vas had immers een week eerder de Oranje meiden niet zozeer doen sidderen maar wel wakker geschud. Met de winst in Maasmechelen en de tweede plaats in Hoogerheide was de Hongaarse ineens tot het rijtje topfavorieten doorgedrongen.

Driestrijd

Dat maakte ze op het gevarieerde Franse parcours met de lange rechte stroken niet waar. ’s Nachts had het nog gevroren maar een zonnetje had de bovenlaag op veel plaatsen in modder veranderd en de diepe sporen waren verraderlijk.

Het werd van meet af aan een Nederlands gevecht. De uittredende wereldkampioene Fem van Empel had met multitalent Puck Pieterse de regie genomen, maar bij hen voegde zich al snel diesel Lucinda Brand, de meest constante renster die dit seizoen in alle 27 crossen waarin ze startte op het podium eindigde.

In het tweede deel van de koers werd de driestrijd een tweestrijd. Pieterse moest steeds afhaken, kwam wel een paar keer terug wanneer de andere twee elkaar in een houdgreep hielden maar dat kostte veel kracht. Bij een  achterstand van 24 seconden leek het definitief met haar gebeurd, maar de Amersfoortse vechtjas verkleinde het gat toch weer tot minder dan tien seconden. ‘Ik heb lang mee kunnen doen, had tot anderhalve ronde voor het einde de titel nog steeds niet uit mijn hoofd gezet. Maar ik had net niet de benen. Ik merkte dat ik op de lange rechte stukken met dikke modder wat vermogen tekort kwam. Ik probeerde wel technisch goed te blijven rijden en dat is ook wel gelukt. Alleen in de laatste ronde maakte ik een fout, misschien door concentratieverlies omdat het toen wel beslist was.’

Wisselen of niet?

Beslist dat Pieterse derde zou worden, niet wie de wereldtitel zou pakken. Het was voortdurend stuivertje wisselen aan kop tussen Brand en Van Empel die ook nog eens worstelde met de klikpedalen. Geleidelijk werd de materiaalpost steeds belangrijker. Wisselen of niet? De cross kreeg een beetje het karakter van een Formule 1-race. In de slotronde durfden beiden niet meer een schone fiets op te halen uit angst dat de ander dan een definitief gaatje zou slaan. Wat volgde was een zinderende ontknoping, met duels op het scherpst van de snede. Schouder aan schouder reden de twee door de bochten. Tot Brand ineens bleef steken op een modderig hellinkje. Daardoor kwam het niet tot een sprint, al had Van Empel die hoogstwaarschijnlijk ook gewonnen. Brand erkende dat, maar was pissig over een manoeuvre van Van Empel waardoor ze bijna in de hekken was beland. De wereldkampioene was zich van geen kwaad bewust. ‘Ze probeerde in een gat te duiken dat er niet was. Het was wel een loodzware race, vooral mentaal.’

Pieterse had gehoopt op meer, maar: ‘Drie keer in zo’n korte tijd op een WK-podium is toch heel bijzonder.’ Vas werd vijfde, nog achter een sterke Inge van der Heijden.