‘Ik vond de club ietwat ingeslapen’

Penningmeester van tennisvereniging ’t Schilt uit Woudenberg Gabri Sturkenboom stuitte bij toeval op padel toen hij online op zoek was naar een mini-tennisveldje voor de jeugd.
Fotocredits: Marcel Koch

Nog voordat padel hier hip werd, had tennisclub ’t Schilt uit bijbeldorp Woudenberg de racketsport al gezegend. Met dank aan het voortschrijdend inzicht van penningmeester Gabri Sturkenboom. ‘De tennisbond nodigde mij uit om mee naar een congres te gaan, dat ging me wat ver.’ 

Als ’t Schilt in 2017 Sturkenboom als penningmeester benoemt, wil hij het bloed in de club sneller te laten stromen. Sturkenboom, in het dagelijks leven werkzaam in de financiële sector, houdt woord. ‘Ik vond de club ietwat ingeslapen’, vertelt de penningmeester aan de bestuurstafel in het knusse clubhuis met uitzicht op de zes allweather tennisbanen en met een zijdelingse doorkijk naar de padelbanen. ‘Bovendien hadden we net als veel tennisclubs in die periode te kampen met een teruglopend ledenaantal. We konden dus wel een boost gebruiken en liefst eentje van structurele aard.’

 Verjongingskuur

Die boost wordt bij toeval padel, een racketsport overgewaaid uit Spanje. ‘t Schilt – de club viert dit jaar haar 75-jarig bestaan – is er als de kippen bij om de sport in het Woudenbergse te introduceren. Reeds in 2018 als padel hier nog niet in de mode is, neemt het twee groengekleurde speelbanen in gebruik, hetgeen de tennisvereniging geen windeieren legt.

Na een korte gewenningsfase zorgt het nieuwe spelaanbod voor ledenaanwas en uiteindelijk ook voor méér reuring en beleving op het sportpark aan de John F. Kenndylaan. ‘Uiteindelijk was het ons daar om te doen om te doen’, stelt Sturkenboom die het aanleggen van de banen destijds nauwlettend volgt.

Positief neveneffect van de komst van de padel, benadrukt Sturkenboom, is dat de club een verjongingskuur ondergaat. ‘Het aantal leden in de leeftijdscategorie 20 tot 40 jaar is aanzienlijk toegenomen. Met het oog op de toekomst een niet onbelangrijke ontwikkeling. De sport heeft, zo merken we, vooral aantrekkingskracht op voetballers en korfballers – twee grote sporten in ons dorp. Maar door padel hebben we ook leden uit de nabije omgeving aan ons weten te binden. Momenteel hebben we 750 leden.’

 Geen hype

Door het overweldigende succes – de noviteit zingt zich snel rond in het dorp en in omliggende plaatsen – komt er al vrij vlot een derde padelbaan bij en sterker: thans maakt ’t Schilt er serieus werk van om het sportpark te verrijken met nóg twee padelbanen. Hiervoor heeft het bestuur al een nieuw en scherp geformuleerd businessplan op papier gezet.

Regeren is immers vooruitzien, weet Sturkenboom. ‘Padel is zeker geen hype, de sport is een blijvertje, daar ben ik honderd procent van overtuigd. Het spel wordt steeds populairder. In het begin hielden we nog weleens een open dag om de sport te promoten, maar dat is inmiddels niet meer nodig. We hebben nu zelfs een wachtlijst.’

‘Aanvankelijk’, geeft Sturkenboom aan, ‘was er bij onze leden enige scepsis, maar inmiddels is dat gevoel omgeslagen in positivisme. Zelfs de meest fanatieke, verstokte tennissers beleven plezier aan padel.’  

 Geen flauw idee

Bij zijn aantreden als penningmeester is Sturkenbooms eerste actie het zoeken naar een mini-tennisveldje voor de jongste jeugd. Ergens in 2017 zet de Woudenberger zijn computer aan en begint een zoektocht op internet. ‘Tja, en toen stuitte ik bij toeval op padel’, blikt Sturkenboom terug. ‘Ik had geen flauw idee wat het was, maar het intrigeerde me meteen. Ik las dat het uit Spanje kwam, zag wat flimpjes voorbijkomen en ben er vervolgens meer over gaan lezen.’

Zijn eerste gedachte: als het in Spanje zo populair is, moet dat toch ook in Nederland kunnen? ‘Ik was er meteen van overtuigd dat we de sport binnen onze club moesten introduceren. Toevallig was in diezelfde periode ook LTV Maarn, hemelsbreed hier zo’n elf kilometer vandaan, ook met padel bezig, dus met hen heb ik nog overleg gevoerd.’

Sturkenboom krijgt het volledige bestuur achter zich alsmede de ledenvergadering. Vervolgens klopt hij aan bij de verantwoordelijk sportwethouder (destijds Pieter de Kruif) voor een eenmalige subsidie van 75.000 euro. De Kruif heeft wel oren naar het nieuwe racketspel, zo ook de voltallige gemeenteraad. De subsidie is in een handomdraai geregeld.

Had Sturkenboom gelet op de (nog) onbekendheid van de sport niet meer weerstand verwacht? ‘Onze argumentatie sneed hout’, reageert hij. ‘Los van het voortbestaan van de club wezen we de gemeente onder meer op het feit dat padel eenvoudig te leren is, hetgeen de sport laagdrempelig maakt en zodoende de mogelijkheid biedt om minder sportieve inwoners te kunnen laten spelen en bewegen.’

‘Bovendien hadden we niet eerder bij de gemeente onze hand opgehouden. Wellicht heeft dat ook meegespeeld bij de toewijzing.’ 

Geluidsoverlast

Nadat alle seinen op groen staan, komt er toch nog een kink in de kabel: een aantal omwonenden stribbelt tegen. Zij vrezen voor geluidsoverlast. ‘Dat heeft nog wel wat voeten in de aarde gehad’, vertelt Sturkenboom, ‘maar we hebben die hobbel heel zorgvuldig en met fatsoen genomen. Uiteindelijk zijn we de omwonenden tegemoetgekomen door een geluidswal te plaatsen, die kostte de club dertien mille.’

In oktober 2018 opent wethouder De Kruif in het bijzijn van een afgevaardigde van de KNLTB de twee padelbanen. De tennisbond is zo onder de indruk van de doortastendheid van Sturkenboom en de zijnen dat eerstgenoemde wordt uitgenodigd om op een congres over padel zijn zegje te doen. De Woudenberger gaat er niet op in. ‘Ik vond dat een beetje te ver gaan. Ik ben slechts een clubvrijwilliger die padel als eerste een toegevoegde waarde voor de club zag. Niets meer en niets minder.