‘Zilveren’ Jan-Willem van Schip brengt publiek in vuur en vlam

Er is maar één reden dat de wielerploegen (nog) niet in de rij staan voor Van Schip. Volgend seizoen zal de Schalkwijker zich volledig focussen op de wielerbaan in Tokio, waar hij hoopt op een olympische oogst. Daarvoor heeft hij wel koershardheid nodig en die doe je op in wedstrijden. Vooral in het voorjaar zal Van Schip graag op de weg in sterk bezette Belgische (semi)klassiekers uitkomen. Echter, zijn huidige werkgever Roompot-Charles houdt ermee op en hij heeft nog steeds geen onderdak gevonden bij een andere equipe.De vlotgebekte coureur greep zaterdagavond voor de camera van Studio Sport de gelegenheid aan om nog even een open sollicitatie de wereld in te slingeren. ‘Gisteren heb ik laten zien hoe ongelooflijk hard ik kan fietsen, vandaag is wel gebleken dat ik ook tactisch kan koersen.’https://twitter.com/TeamNLtweets/status/1185640155547230209De puntenkoers is echter geen olympisch nummer. Wel het omnium, waarop Van Schip vrijdag na drie van de vier onderdelen uitzicht had op medaille. Hij stond tweede achter de ongenaakbare Fransman Benjamin Thomas die nu al tot topfavoriet voor Tokio gebombardeerd kan worden. Uiteindelijk bleef de moegestreden Van Schip steken op de vierde plaats, maar zijn aanvalslust was hartverwamend. In zijn wielDe puntenkoers, waarbij het naast hard fietsen ook aankomt op tactisch inzicht en continu alert zijn, is echter het nummer waarop de Schalkwijker een fonkelend palmares heeft opgebouwd. Zijn status als regerend wereldkampioen bleek ook een nadeel te hebben. Vrijwel iedereen bleef in Apeldoorn in het wiel van de man met de regenboogtrui en de Nederlander hield zich dan ook in het eerste deel van de 160 ronden koest. Te koest zo leek het, want doordat de andere kanshebbers een of meerdere ronden voorsprong wisten te nemen (een ‘lap’ is goed voor twintig punten) had hij halverwege een schier onoverbrugbare achterstand. Maar Van Schip had er bewust voor gekozen om geduldig te zijn. ‘Wachten, wachten, wachten,’ had zijn maatje Yoeri Havik met wie hij zondag knap tweede werd in de koppelkoers - ook een olympisch nummer - hem voorgehouden. Dat deed Van Schip om ineens de gaskraan helemaal open te draaien. Met een verschroeiend tempo pakte hij een ronde terug, won en passant een paar sprints (om de tien ronden wordt er om punten gesprint) en pakte nog een ronde. Helemaal losHet publiek moedigde hem hartstochtelijk aan en Van Schip was helemaal los. Hij denderde door en en met nog enkele ronden te gaan knalde de Schalkwijker langs iedereen. Bijna iedereen beter gezegd, want Bryan Coquard, de leider op dat moment, begreep dat de Europese titel uit zijn handen zou glippen wanneer Van Schip de laatste sprint zou winnen. De Fransman, die voornamelijk op de weg rijdt, zette zich in het zog van de Nederlander en sprong de laatste meters over hem heen.Van Schip kwam uiteindelijk vijf punten tekort voor het goud. De laatste ronde van 250 meter waren de krachten uit zijn lange lijf gevloeid. Maar het spektakel was er niet minder om. ‘Niet te geloven dat zo’n persoonlijkheid geen contract op de weg heeft.’ Ook al was de Belgische commentator zelf niet in beeld, je voelde dat hij verbijsterend het hoofd schudde.