'Welkom in Utrecht' groeit spontaan
Geheel vrijwillig en spontaan begonnen Frank van Soest en drie vriendinnen in september vorig jaar Welkom in Utrecht. Hun initiatief werd hét platform voor activiteiten voor vluchtelingen met ruim 8000 volgers op Facebook en bijna ontelbare activiteiten door de Utrechters voor de vluchtelingen.Een jaar zijn de initiatiefdeelnemers nu bezig en nooit hadden ze gedacht, dat het werk zo’n vlucht zou nemen. ‘Iedereen kent wel de beelden zoals ze destijds op tv waren en wij dachten met zijn vieren onmiddellijk, dat we toch iets voor deze groep mensen zouden moeten kunnen doen. Dus al voordat grote groepen na een tocht door Europa in ons land en met name in Utrecht terecht kwamen en de Nederlandse overheid zich er mee ging bemoeien, waren wij al aan het nadenken geslagen en was Welkom in Utrecht geboren’, zo legt Van Soest uit. Zelf werd hij coördinator van de sportactiviteiten. Van Soest: ‘Daarnaast waren er al snel ook activiteiten voor kinderen, vrouwen - zoals een breiclubje -, op het gebied van taal, muziek, eten en ontmoeten.’
Welkom in Utrecht werd het centrum voor activiteiten voor vluchtelingen uit de noodopvang. ‘In het begin ging alles erg ad hoc. De noodopvang was in de Jaarbeurs en het was logisch dat wij niet even naar binnen konden lopen en een behoeftepeiling gingen doen. Er was dus geen vraag waarop we konden inspelen en dus zijn we gaan uit proberen. Want het leuke was, dat de Utrechters grotendeels open stonden voor deze groep. Van lieverlee vonden we uit, wat wel en wat niet liep’, blikt Van Soest terug.
Aanvankelijk wilden de initiatiefnemers zelf activiteiten gaan organiseren, maar het aanbod kwam zo snel op gang, dat het vooral een kwestie werd van coördineren. Van Soest: ‘Ik blijf het spontane karakter van alles wat gebeurde erg leuk vinden. Er kwam vanuit zoveel hoeken een aanbod. De ene keer eenmalig, vaak echter ook reguliere mogelijkheden. Juist het feit dat we geen structuur hadden en er niets in regels lag ingebed, maakte dat we ruimte hadden voor spontaniteit. Mensen deden mee omdat ze het leuk vonden. En hoe leuk is het om een Nederlands bokskampioene boksles te zien geven aan een zaaltje vol meisjes uit de opvang.’De noodopvang in de Jaarbeurs kwam en verdween, de noodopvang verplaatste zich naar Kanaleneiland. Die sloot in april. Van Soest: ‘Er gaat rond de jaarwisseling een nieuwe (nood)opvang in Overvecht komen en nu zijn we bezig ons daarop voor te bereiden. Ons spontane initiatief vroeg echter op een moment wel erg veel tijd en ook financiën van ons groepje en dus moesten wij eigenlijk ook door ontwikkelen. Wegens deze behoefte en op verzoek van de gemeente Utrecht zijn we een stichting geworden. Dankzij een gemeentelijke subsidie krijgen we sinds 1 juli de ruimte om door te groeien. Inmiddels zijn we ook aan de slag gegaan met de reguliere opvang in het AZC in Oog en Al.’
Wat Van Soest heel leuk vindt is dat verenigingen ook meedenken over het door ontwikkelen. ‘Sport is natuurlijk een fantastisch middel om mensen elkaar te laten ontmoeten. De regels zijn vaak voor iedereen bekend en taal of cultuur staan het sporten niet in de weg. Verder is sporten goed voor lichaam en geest, dus altijd belangrijk om te doen.
Met veel verenigingen maken we het nu ook mogelijk. Zo was ik gisterenavond nog met twee basketbalverenigingen in gesprek om te kijken of vluchtelingen naast zelf mee sporten, ook als vrijwilliger aan de slag kunnen. Want de vluchtelingen hebben vaak behoefte aan ervaring opdoen, contacten opbouwen, juist aan contacten met Nederlanders.’ Dit artikel maakt onderdeel uit van een reeks over vluchtelingen in onze regio en de manier waarop sport bijdraagt aan hun integratie.Bent u geïnteresseerd om dit hele artikel te lezen? Neem een jaarabonnement, halfjaarabonnement of proefabonnement op de Utrechtse Sportkrant en krijg dit artikel binnen enkele uren in uw mailbox. Vervolgens wordt de Utrechtse Sportkrant elke vrijdag bij u thuis bezorgd en blijft u op de hoogte van lokaal sportnieuws.