'We zijn weer iets dichterbij gekomen'
Slechts één keer zakte het Nederlands curlingteam, gecompleteerd door de vrouwen Jiska Kortekaas-Bun en Bonnie Nilhamn – door het ijs, blikt Van der Steeg terug. ‘Dat was de wedstrijd tegen Australië, die verloren we met 15-1. ’Uitslagen overigens die niet te vergelijken zijn met die in het voetbal. ‘Soms kun je op het oog dik verliezen, maar dan kun je toch heel dicht bij een goed resultaat zijn geweest.’Aanvankelijk richtten de curlers – op het WK ingedeeld in poule E - zich van 6 tot en met 14 oktober op ploegen van – ongeveer – hetzelfde niveau. Van der Steeg: ‘Zoals Andorra, dat in eerste instantie bij onze poule was ingedeeld. Maar dat land trok zich vlak voor het WK in Zwitserland terug. En zo waren er nog een paar landen waaraan we ons dachten te kunnen meten, maar die zaten helaas in een andere groep.’Na deelname aan het WK van 2016 in Kazan (‘dat was een prestige-project voor Rusland’), volgde de mondiale eindstrijd in Champéry. ‘Een grandioos evenement. Het gevoel als je op het ijs staat dat je Nederland vertegenwoordigt, is geweldig. Bovendien had ik de eer om bij de openingsceremonie de nationale driekleur te mogen dragen.’Zoals de mondiale eindstrijd toch een geweldige ervaring was voor Van der Steeg c.s. ‘We zaten in een appartement zo’n 150 meter van de baan – het Palladium de Champéry – en als je ’s ochtends de gordijnen open trok, zag je de bergen. Mooi en indrukwekkend. We hebben, naast de sport uiteraard, ook prachtige wandelingen gemaakt. We zijn tot de laatste dag gebleven, min of meer een verplichting. Als afsluiting – van het door Schotland, dat in de finale Canada klopte, gewonnen toernooi – was er een grandioos feest en banket, waaraan je overigens niet mocht aanzitten in een spijkerbroek. Dat is natuurlijk ook niet verkeerd.’Maar veel rust was Van der Steeg bij terugkomst in De Meern niet gegund. Zondagavond 15 oktober laat thuis, maandagochtend vroeg weer in de auto voor een mid-weekje vakantie met vrouw en dochter in België. ‘Ik begin nu pas een beetje bij te komen. Toen ik thuis kwam leek het wel of het seizoen er nu al opzat, terwijl de competities nog moeten beginnen. Dat gevoel hadden de Canadezen, met wie we contact houden via Facebook, overigens ook. Het hoogtepunt lag voor ons namelijk helemaal aan het begin van het seizoen. Nu is het even zoeken naar een concrete stip aan de horizon.’Vooralsnog echter geen competitie voor Van der Steeg en zijn maatje Van den Berg. ‘Na de zomerstop, zonder goed beschikbaar ijs, hebben we maar zes weken gehad om ons voor te bereiden op het WK. Daardoor had het geen zin ons in te schrijven voor de competitie. We moeten het dus doen met trainen in Zoetermeer, het spelen van vriendschappelijke wedstrijden of meedoen aan toernooien.’Vooral dat laatste is belangrijk, zo merkte Oranje in Zwitserland. ‘Aan het WK namen landenploegen deel die over de hele wereld toernooien spelen. Die ervaring en dat ritme misten wij ten opzichte van andere formaties, naast andere dingen. Turkije bijvoorbeeld speelde met twee full-profs. Ook hebben we geen bondscoach tijdens een WK tot onze beschikking zoals veel andere landen die wel hebben. Het mannenteam heeft in Shari Leibbrandt wel een bondscoach en met haar Canadese achtergrond weet ze enorm veel van deze sport. Zij stelt zich naar ons ook behulpzaam op en dat waarderen we, maar als je constant zo iemand in je nabijheid hebt, gaan bepaalde ontwikkelingen wel sneller. We zijn nu dus behoorlijk autodidact, zeg maar.’Van der Steeg kijkt na zijn ervaringen van 2016 en 2017 toch al weer uit naar een volgende WK. ‘Er gaan geruchten dat in 2018 Canada de organisator is. Dat zou helemaal prachtig zijn. Curling is in het Noord-Amerikaanse land de tweede televisiesport, na ijshockey. Het leeft daar enorm. Het zou mooi zijn om die ervaring ook op te doen.’Maar kijk niet raar op als multisporter Van der Steeg – die zo’n beetje elke denkbare discipline van het voetbal beoefende – overstapt naar een andere sport, of een andere tak van curling. ‘Ik sluit het niet uit, ben niet zo'n lange termijn planner. Soms slaat een vonk over als ik een andere sport zie of erover lees. Ik ben dan meteen heel ongeduldig. Zo lijkt floorcurling me wel wat. Dat wordt niet op het ijs gespeeld, maar op een kunststof baan. We speelden dat ook in Champéry tegen Wales, Finland en Kazachstan. Tegen die ploegen wonnen we wel.’
Willem van der Steeg (47) is namens de Partij voor de Dieren actief in diverse provinciale bestuurslagen. Hij zat van 2011 tot en met 2015 namens de Partij voor de Dieren in het provinciebestuur, momenteel is hij fractievoorzitter van de PvdD bij het Hoogheemraadschap de Stichtse Rijnlanden en begin dit jaar werd hij beëdigd als Commissielid Ruimte, Groen en Water (Provinciale Staten). Ook bij de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart 2018 is hij betrokken. Sinds kort is bekend dat hij lijstduwer wordt van de PvdD. Van der Steeg staat 13e op lijst, een ONDERSTEUNINGSplek die, normaal gesproken, geen recht geeft op een plek in de gemeenteraad.