Voetbalhelden van de stad (2)

Piet van Reenen (17 januari 1908 – 8 juni 1969)Hij ging Marco van Basten vooraf. Midvoor, ongekend productief, afkomstig van UVV en overgestapt naar Ajax. ‘Goaltjes Piet’ is zijn bijnaam. Tussen 15 september 1929 en 18 oktober 1942 speelt hij 237 wedstrijden voor de Amsterdammers en maakt 273 doelpunten. Op 11 januari 1931 verslaat Ajax-VUC met 17-0. Het is de hoogste score in de hoogste klasse. Piet van Reenen scoort zesmaal. De spits wordt met Ajax vijf keer kampioen van Nederland.De schutter begint zijn loopbaan bij UVV en debuteert op 3 oktober 1926 op 17-jarige leeftijd. Twee weken later scoort hij tegen VOC zijn eerste doelpunten in de Eerste Klasse. In totaal maakt hij 30 doelpunten voor UVV in de hoogste afdeling. Gevoegd bij de 273 in Ajax 1 geeft een totaal van 303 doelpunten. Op het hoogste niveau maakte alleen Willy van der Kuijlen meer doelpunten. De PSV-aanvaller kwam tot een totaal van 311.Voor het Nederlands elftal speelt de UVV-er, die altijd in Utrecht blijft wonen, slechts twee keer, in Boedapest tegen Hongarije en in Antwerpen tegen België. Van Reenen draagt het hart op de tong en heeft geen ontzag voor officials. Als zijn werkgever The British American Tobacco Company met zijn naam reclame maakt voor North State weet de Ajax-midvoor dat hij het bij de voetbalbond heeft verbruid. Piet Dumortier (9 november 1915 – 6 april 1945)‘Rooie Piet’ promoveert in 1938 met DOS naar de Eerste Klasse.  Oefenmeester Chris Roelofs laat hem op zijn 15e debuteren.  Een betere midvoor heeft DOS niet gekend. Piet scoort gemakkelijk én vaak mooi, kan goed koppen, springt boven iedereen uit en is tweebenig. In wezen is hij afmaker én spelverdeler tegelijk.Eenmaal speelt hij in het Nederlands elftal, in Kopenhagen tegen Denemarken elftal.  Bij terugkomst worden Dumortier en zijn clubgenoot Gerard van Leur op het Centraal Station als helden ontvangen. Van DOS krijgen ze de gouden clubspeld. Een tweede interland komt er niet. In de Domstad snappen ze niet waarom hun held buiten het Nederlands elftal wordt gehouden. Eerst staat Beb Bakhuys hem in de weg, daarna kiest de Keuze Commissie voor Feyenoorder Leen Vente en vervolgens is het oorlog.Tussen 1940 en 1945 is er geen interland gespeeld. En erna was Piet dood, nog maar 29 jaar. Op 6 april 1945, een maand voor het einde van de oorlog, overlijdt de voetballer. Piet Dumortier ligt in het ziekenhuis vanwege difterie. Tijdens een bombardement valt de stroom uit en zo ook de ijzeren long die hem in leven houdt. Dumortier ligt begraven aan de Opaalweg met de bal in de hand en gekleed in DOS-tenue. Bij de bruiloft en de begrafenis van de populaire speler loopt de stad uit.Gerard van Leur (9 juni 1917 – 14 december 1978)Gerard van Leur is granietbewerker in de bouw. Bij zijn debuut in Oranje tegen Denemarken op 23 oktober 1938 in Kopenhagen is de DOS-speler 21 jaar. Geld voor een winterjas heeft hij niet. In november 1975 vertelt hij aan sportredacteur Frans Henrichs: ‘DOS heeft voor mij een winterjas gekocht, anders had ik niet mee gekund. Als je dat de mensen nu vertelt kijken ze je ongelovig aan. Ze zeggen wel eens tegen me: ‘je bent te vroeg geboren’. Ja, voor de centen wel. Maar de vriendschap kunnen ze me niet afnemen.’Van Leur vertelt in het Utrechts Nieuwsblad hoe hij in de oorlog op zaterdagochtend om vijf uur begint in Bilthoven en de hele nacht doorwerkt. Zondagmiddag om twaalf uur is hij klaar, fietst naar huis, wast zich onder de kraan en fietst naar het stadion. ‘We speelden een belangrijke wedstrijd tegen DWV. We wonnen met 6-0 en ik maakte alle zes de goals. Mag ik dan wel even lachen als ik in de krant lees dat een topvoetballer niet goed draait omdat hij wakker wordt van een huilende baby. Bij mij lagen er minstens vier te janken.’In Kopenhagen heeft hij in het Nederlands elftal al in de eerste minuut succes. De DOS -speler profiteert van een moment van aarzeling in de Deense defensie en trapt de bal keurig in het net. Met DOS promoveert Gerard van Leur in 1938 naar de Eerste Klasse. In de beslissingswedstrijd tegen DWV (2-1) maakt zijn broer Ben de twee doelpunten. Na de degradatie in 1942 keert Gerard van Leur met DOS in 1944 terug in de Eerste Klasse.  OSV is de laatste hindernis. Het wordt in Oostzaan 5-0, Gerard van Leur benut twee strafschoppen. Lees hier de reeds gepubliceerde delen van de serie.