Tennisser met enorm veel potentie

De Comeback King. Die bijnaam verwierf Botic van de Zandschulp in New York, nadat hij elke partij begon met setverlies maar telkens weer overeind krabbelde. De Veenendaalse hardhitter, gezegend met een verwoestende forehand, maakte veel overuren maar groeide uit tot de sensatie van de US Open. Pas in de kwartfinale werd de nummer 117 van de ATP-lijst een halt toegeroepen door de latere toernooiwinnaar Daniil Medvedev.

De naam Van de Zandschulp zal nog wel herinneringen oproepen bij tennisminnend Zeist. In 2015 maakte de Veenendaler deel uit van het gemengd team van Shot-1 dat kampioen werd in de hoofdklasse. Twee jaar eerder had hij op de Zeister gravelbaan als junior al veel indruk gemaakt  in de finale van het nationale ranglijsttoernooi. De ervaren Bart Beks had grote moeite om de knaap eronder te krijgen.Grote moeite hadden jaren later ook de commentatoren van de US Open met het uitspreken van de naam Van de Zandschulp. Naarmate de Nederlander verder reikte in het grandslamtoernooi oefende de Zweed Mats Wilander, voormalig wereldtopper, als analyticus van Eurosport met zichtbaar plezier voor de camera, maar het bleven krakkemikkige pogingen.

En er kwam maar geen eind aan de opmars van de rustige en bescheiden Nederlander. Na zijn razendknappe zege in de tweede ronde van het hoofdtoernooi op de Noor Casper Ruud, elfde van de wereld, voegde hij er twee partijen later nog een scalp uit de top-20 aan toe. Ditmaal moest de Argentijn Diego Schwartzman er in een thriller aan geloven. 

Bloed

Opmerkelijk genoeg begon juist Van de Zandschulp voortvarend met winst in de eerste twee sets. Prompt dreigde het mis te gaan met verlies in de volgende twee sets en leek hij rijp voor de sloop nadat hij twee matchpoints niet had weten te verzilveren. De Argentijn rook bloed, maar kwam van een koude kermis thuis.Meteen  aan het begin van de vijfde set knakte Van de Zandschulp met een prachtige bal de nummer veertien van de wereld. Hij liep uit naar 5-1 om even later de eerste Nederlander te zijn die na Sjeng Schalken in 2003 de kwartfinale bereikte van een grandslamtoernooi. Op de US Open was hij pas de derde qualifier in de geschiedenis die de laatste acht haalde. Goed genoeg voor het lieve sommetje van 425.000 dollar.In de kwartfinale kwam dan toch een einde aan de Amerikaanse droom van de Veenendaler. De Rus Daniil Medvedev, de nummer twee van de wereld, bleek nog een maatje te groot, al verweerde de Nederlander zich kranig.

In het begin oogde hij wat vermoeid en leek hij met een pijnlijk bovenbeen te kampen. Medvedev won eenvoudig de eerste twee sets. Maar Van de Zandschulp veerde op en trok de derde set verrassend naar zich toe. Ook in de vierde set ging het lange tijd gelijk op, maar de ervaren Rus sloeg met enkele loepzuivere opslagen toe. Met 3-6, 0-6, 6-4 en 5-7 was het sprookje van Van de Zandschulp uit. De Rus, die later het toernooi zou winnen ten koste van favoriet Novak Djokovic, had  lovende woorden voor de Nederlander. Hij roemde diens uithoudingsvermogen en veerkracht. 

Definitieve doorbraak

Door twee spelers uit de top-20 van de wereld te verslaan in een grandslamtoernooi is de doorbraak van Botic van de Zandschulp op het mondiale podium een feit. Er waren eerder dit seizoen al signalen dat die er aan kwam. De Veenendaler bereikte in alle grandslamtoernooien het hoofdtoernooi. Voor insiders was hij ook geen onbekende. Al in 2016 klopte hij op de deur van de vaderlandse top. Hij veroverde de nationale titel door in de finale Robin Haase te verslaan.Internationaal haperde echter zijn ontwikkeling. Deels ook door fysiek ongemak zoals blessures aan schouder en hamstrings plus een infectieziekte. ‘Hij is fysiek beter geworden’, sprak Jacco Eltingh, technisch directeur van de KNLTB, tegen de NOS. ‘Hij had altijd al zware slagen en een mokerservice.

Ook zijn forehand is enorm krachtig. Hij is een van de weinige spelers voor wie ik achter de netband zou gaan zitten als hij uithaalt met zijn forehand.’Eltingh roemt daarnaast ook het mentale werk dat Van de Zandschulp het laatste jaar heeft verzet. ‘Hij speelt met meer vertrouwen. Vroeger kon hij nog weleens van alles als excuus gebruiken als het niet ging zoals hij wilde. Dan koos hij nog weleens de weg van de minste weerstand. Nu zoekt hij die weerstand juist vaker op. Mentaal gaat het echt een stuk beter.’Die mentale sprong voorwaarts is wellicht het gevolg van de veertien dagen die hij begin dit jaar in quarantaine moest doorbrengen om te kunnen meedoen aan zijn eerste grandslamtoernooi. Op zijn hotelkamer in Melbourne zat hij in volledige isolatie voor de Australian Open en doodde zijn tijd met het lezen van boeken. 

Exceptioneel talent

Zijn doel voor dit jaar, een plaats bij de eerste honderd van de wereldranglijst, heeft hij al met vlag en wimpel bereikt. Na de US Open staat hij op plaats 62 en kan hij zich richten op de top-50. Al zal dat niet zonder slag of stoot gaan. Maar net als Medvedev gelooft Tjerk Bogtstra, mede-eigenaar van de tennisacademie in Doorn, in Van de Zandschulp met wie hij zes jaar geleden werkte. ‘Hij is een exceptioneel talent,’ vertelde hij tegen de NRC. ‘Hij heeft een waanzinnige forehand, slaat de ballen heel makkelijk en zuiver en is supersnel. Ik heb altijd gezegd dat hij in potentie van vrijwel alle toppers kan winnen. Als hij op dit niveau kan blijven spelen zal hij automatisch alleen nog maar beter worden. Let maar op: dit is pas zijn begin.’