Talenten Kampong pakken wereldtitel in Zuid-Afrika
De studente bedrijfskunde is bezig aan haar derde seizoen bij Kampong in Utrecht en weet goed te verwoorden wat ze wil. ‘Het grote Oranje halen, dat is echt het doel. Daarnaast voor mijzelf en met Kampong stappen maken. Ik wil nog belangrijker voor het team worden de komende jaren.’ Dan kijkt Carlijn terug op het WK in het Zuid-Afrikaanse Potchefstroom. ‘Eigenlijk zouden we eind november 2021 al daarheen gaan maar een dag van tevoren werd het geannuleerd. Dan zakt de moed wel in je schoenen. Nadat de internationale bond de voorwaarden accepteerde, onder andere dat er twee extra speelsters mee mochten, is het toernooi alsnog doorgegaan in een aangepaste vorm.’
Het betekende wel dat het een WK werd dat zonder Spanje, Nieuw-Zeeland en Australië werd gespeeld. ‘Ook Oekraïne moest afhaken vanwege problemen met hun visa.’ Het deed niets af aan de wereldtitel voor Oranje die extra kleur kreeg door de komst van de ouders naar Zuid-Afrika. ‘Na de poulewedstrijden kwamen de ouders naar Zuid-Afrika. Ik kreeg echt kippenvel tijdens het volkslied toen ik mijn moeder zag’, geeft de in Utrecht geboren Carlijn aan. Op jonge leeftijd verhuisde ze naar Breda waar ze met hockey begon bij BHV Push. ‘Ik heb daar twee jaar in de senioren gespeeld voordat ik drie jaar terug naar Kampong kwam. De ploeg speelde op dat moment niet in de top vier. Voor mij als jonkie een mooie opstap met de gedachte dat ik veel aan spelen zou toekomen.’
Cadeautje
Babette Backers luistert naar haar ploeggenote en haakt dan in. ‘Dat ik mee mocht naar Zuid-Afrika, dat was voor mij echt een cadeautje’, zegt ze in de kantine van Kampong. Het uitstellen van het WK was voor de één een teleurstelling, voor de 18-jarige Babette Backers opende het deuren aangezien het WK onder 21 jaar nu pas in maart 2022 gespeeld zou worden. Dat ze ook nog eens speelminuten maakte, dat was iets waar ze vooraf voor getekend zou hebben.
‘Eind 2021, wanneer de ploeg eigenlijk zou afreizen naar Zuid-Afrika, zat ik nog niet bij Jong Oranje. Het WK is wel het grootste moment in het hockey wat ik heb meegemaakt. Met daarbij ook het Europees Kampioenschap met Nederland onder 18 dat ook heel vet was’, geeft de eerstejaars studente geneeskunde aan. De keepster begon met hockey bij HC Houten. ‘De hele familie speelde daar al en komt er ook nog steeds. Zelf kom ik er ook graag wanneer de mogelijkheid zich voordoet. Ik ben begonnen bij de frockey’s en al snel wist ik dat ik keepster wilde worden.’ Ze bleek talent te hebben en als C-juniore stond ze al bij de selectie van Kampong onder de lat. Inmiddels is ze tweede keepster van Kampong D1 en kwam ze vaak voor vertegenwoordigende elftallen uit. ‘Ik heb drie jaar bij Nederland B gespeeld, daarna ben ik doorgeschoven naar Nederland A en na de zomer naar Jong Oranje. Dat ik mee mocht naar Zuid-Afrika, dat was genieten. Het werd extra bijzonder doordat ik tijdens het WK een aantal ‘kwartjes’ heb mogen spelen.’
Nu ze de smaak te pakken heeft, wil ze een vaste waarde worden voor het team. ‘Op termijn wil ik zowel bij Kampong als bij Jong Oranje de eerste keepster zijn.’ Terwijl het tweetal vertelt over de mooiste momenten van het WK schuift ook de 21-jarige Luna Fokke aan. De uit Leidschendam afkomstige Luna begon op 6-jarige leeftijd met hockeyen bij HC Ypenburg waarna ze naar HGC in Wassenaar overstapte. ‘Een leuke vereniging waar ik altijd met veel plezier heb gespeeld en waar ik lekker op de scooter naar toe kon. Na de VWO ben ik Informatiekunde gaan studeren en zodoende kwam ik in Utrecht terecht.’ Ze heeft als veel scorende middenvelder haar draai gevonden bij Kampong. Net als bij Jong Oranje waar ze ook vanuit de strafcorner de nodige goals maakt. ‘Trainer Bram Lomans zei ooit tegen mij dat ik de strafcorner moest proberen, dat heb ik sinds die tijd goed kunnen ontwikkelen.’ Voor Luna Fokke was het nog wel even spannend in aanloop naar het WK aangezien ze een week voor vertrek positief testte op corona. ‘Ik had er geen last van maar spannend was het wel. Gelukkig was ik op tijd hersteld en kon ik met de ploeg mee.’ Tijdens het WK zelf was ze goed voor liefst elf Nederlandse treffers. De druk om te moeten presteren en te moeten scoren, dat voelt ze echter niet. ‘Wanneer wij spelen zoals we kunnen spelen, dan zijn we goed. Stapje voor stapje groeiden we in het toernooi tijdens het WK. Het was ook super goed geregeld in Zuid-Afrika, dat gaf je ook echt gevoel dat er iets groots aan de hand was.’ Wanneer ze hoort dat het ook groots was en dat ze wereldkampioen is geworden, volgt er een brede grijns op haar gezicht. ‘Wij zijn inderdaad wereldkampioen’, zegt ze dan. Ook zij wil voor het grote Oranje uitkomen maar voor haar wacht er eerst ook nog een EK. ‘Het wordt weer een drukke zomer’, lacht ze.
Vakantie
Het vieren van de wereldtitel met Jong Oranje ging voor het drietal wel anders dan gedacht. ‘Na de finale zijn we vrijwel direct teruggevlogen. Dat was best wel een vreemd gevoel omdat je dan niet echt gehuldigd wordt na het WK zelf’, zegt Carlijn Tukkers. ‘Op de woensdag na terugkomst zijn we wel met zijn allen gaan eten maar de officiële huldiging volgt nog voor de Pro League wedstrijd van Nederland tegen Argentinië op 28 mei aanstaande.’ Ze beseft dat het voor haar ook een periode van afsluiten wordt. ‘Na de zomer dan ben ik te oud voor Jong Oranje. Na zes jaar met veelal toernooien in de zomer heb ik straks even niets’, lacht ze. Een welkome afwisseling aangezien ook de competitie erop zit en het vier keer in de week trainen bij Kampong langzaamaan wordt teruggeschroefd. Voor Babette Backers volgt er binnenkort alweer een nieuwe eindronde. ‘Met Jong Oranje het Europees Kampioenschap in Gent, de voorbereiding is al begonnen.’