Rood werd troefkaart voor FC Utrecht

FC Utrecht dat tot dat ‘rode moment’ steeds moest optornen tegen een massaal met twee blokken verdedigend Willem II, kreeg nu ineens ruimte om op het zo gewenste countervoetbal te spelen, met een hoofdrol voor de pijlsnelle Gyrano Kerk en de gewiekste Issah Abass. Met invaller Mark van der Maarel als extra defensieve steunpilaar liepen de Tilburgers zich steeds stuk op de FC-muur. Eigenlijk wisten de gasten zich geen enkele kans uit te spelen terwijl FC Utrecht steeds dreigender werd.Toen de kruitdampen boven Galgenwaard opgetrokken waren, stond er verdiend 2-0 op het scorebord, een marge die tijdens de rust voor ons op Vak P niet voor mogelijk werd gehouden. Na een stroeve eerste helft met veel balbezit en weinig doelgevaar (twee schoten naast Timon Wellenreuther was de povere Utrechtse oogst) zagen de meesten van de ruim 19.000 toeschouwers het niet al te hoopvol in.Het gemis van de geblesseerde spitsen deed zich voor rust pijnlijk voelen. Ook Vaclac Cerny bleef dit keer op de bank, John van de Brom had gekozen voor Sander van der Streek als voorste spits en Bart Ramselaar links op het middenveld. Er waren weinig automatismen te bespeuren, mede omdat ook nu Adam Maher als spelmaker vaak te veel tijd voor zijn acties nam. Een geweldige verdedigende actie van Sean Klaiber voorkwam zelfs dat de Tilburgers de voorsprong namen, nadat Maarten Paes al was omspeeld.En toen was er dus rood, en dat werd een troefkaart voor FC Utrecht. Zeker nadat de wilskrachtige aanvoerder Willem Jansen met een welgemikte kopbal zijn ploeg op voorsprong had gezet. Waarna Gyrano Kerk, onzelfzuchtig bediend door de andere invaller Giovanni Troupee, in de extra tijd de bevrijdende 2-0 had binnengeschoten. Een nat Galgenwaard dat lange tijd in angstige spanning had gezeten na die numerieke minderheid, ging uit zijn bol. Een wedstrijd die begon als een wat monotone krachtmeting tussen twee risicoloze ploegen, eindigde in euforie.