Regen

Eerlijk gezegd durf ik niet zo snel meer te klagen over regen. Het komt door Tegla Loroupe, die kleine Keniaanse atlete die wereldrecordhoudster was op de marathon. Tegla is een kleine vrouw, weegt amper veertig kilo en is oersterk. Echt oersterk. Toen Rens Blom in Helsinki (2005) wereldkampioen werd met de polsstok vroeg ze zich af waarom iedereen zo klaagde over de regen. 'Regen betekent vrede,' zei ze. Loroupe komt uit het noorden van Kenia. Het is er nu weer droog. En als het droog is mislukt de oogst. sterven er kinderen en komt er oorlog.Lang leve de regen.In Bergen regent het altijd. Dus waarom ze nu daar de WK wielrennen houden is me een raadsel. Kou, nattigheid, getverrrr. Maar juist deze zondag - zul je altijd zien -  is het aan de fjord het mooiste weer van de wereld. Dat moet dan nèt die ene dag van twaalf per jaar dat het in Bergen, Noorwegen niet regent.Ik zoek er naar op Google; de natste plek van Europa. Blijkt geen Bergen te zijn of Stavanger of Dublin of Schoorl. Nee, het is het Duitse Halle.Als in de studio in Nederland wordt gejuicht voor de regen in Singapore, zo kort voor de race, stap ik in de auto. Op weg naar Duitsland. Stom toevallig ben ik op weg naar de natste plek van Europa. De start moet nog vallen in Singapore als de radioverbinding wegvalt. Het regent in Singapore, Max start op de eerste rij en deze middag lijkt alle pech vaan de afgelopen maanden te worden omgezet in het Grote Geluk.Maar dat maak ik dus niet mee. Ik zoef met burgerlijke snelheid over Duitse banen, af en toe aan de kant gedrukt door een Vettel of Hulkenberg, het regent onderweg zo nu en dan, ik heb prima banden (all weather...) en rij door en door en ik rij maar door. Ik wil snel aankomen, ik wil het weten! Max in de regen, eerste startrij.Und, vraag ik bij aankomst.Max? Welchen Max?