Oude Vier Triton: een boot vol druk en verlangen
Alsof die al niet groot genoeg is. De droogte houdt immers al een halve eeuw aan, het is vijftig jaar geleden dat Triton voor het laatst de
Varsity won. Juist de 'thuisploeg' op het Amsterdam-Rijnkanaal wacht het langst van alle verenigingen op een nieuwe zege. Bij de 'Edelste' willen ze wel eens van dat stempel af. En ze hebben er dit jaar de ploeg voor.Net terug uit Rio de Janeiro richtten de olympiërs Hendriks (29) en Harold Langen (30) zich op de Varsity. Aan de hand van de coaches Coen Eggenkamp en Thijs Hingstman moest een winnende eenheid worden gesmeed met de jonge honden Jacob van de Kerkhof (21) en Bas Thijssen (22).Het Amsterdamse Nereus is, traditioneel, sterk maar de ploeg van Triton is zeker kanshebber. 'We staan er beter voor dan ooit,' zegt Langen, die in Rio vijfde werd in de vier-zonder. Hendriks pakte brons in de Holland Acht op het Lagoa Rodrigo de Freitas, waar de omstandigheden soms deden denken aan die van het Amsterdam-Rijnkanaal. Hendriks - wereldkampioen in 2013 - beleefde in Rio zijn tweede Olympische Spelen. BosbaanVan Langen en Hendriks mag worden verwacht dat ze met die druk tijdens V-Day kunnen omgaan. Maar hoe zal het zijn bij de jonge honden Thijssen en Van de Kerkhof? 'Harold en ik,' zegt Hendriks, 'moeten die druk dus zien weg te nemen bij die twee. Ze moeten zich niet gek laten maken. Harold en ik trainen meestal op de Bosbaan, het trainingscentum van de roeibond dus. Bas en Jacob doen dat op de club en daar leeft de Varsity veel meer. Zij worden er dus voortdurend op aangesproken. Dat maakt het voor die twee ook niet makkelijker.'De twee debutanten lijken overigens niet echt onder de indruk. 'Gewoon veel meters maken,' zei Bas Thijssen enkele maanden geleden op de vraag hoe hij met die druk wil omgaan. 'Veel op techniek trainen, goed op elkaar ingespeeld raken.'Van de Kerkhof: 'Je leert er echt heel veel van om met heel goeie roeiers in de boot te zitten. Kaj zit achter me, een woordje hier of daar van hem is zo leerzaam. Daarvan ga je echt zoveel beter roeien. De fysieke basis is er wel bij Bas en mij. Technisch maken we nu enorme sprongen.'
‘Als je voor ligt wordt het de leukste kilometer,anders de zwaarste’
Thijssen: 'Harold en Kaj waren er vorig jaar niet bij, omdat ze zich natuurlijk op de Spelen van Rio richtten. Zo kwamen er plekjes vrij in de Oude Vier. Ik was nog heel onervaren, kwam zo uit de eerstejaars acht. We deden vooraf aan de Varsity slechts vijf of zes trainingen, maar daarin leerde ik meer dan de rest van dat jaar.'Die ploeg van 2016 haalde de finale niet. Met een race over drie kilometer hebben Thijssen en Van de Kerkhof geen ervaring. Ook dat is de Varsity, ook dat maakt het speciaal. Van de Kerkhof, nuchter: 'Als je vóór ligt wordt het de leukste kilometer ooit. En anders de zwaarste.'In Rio roeide Harold Langen zijn laatste grote wedstrijd. 'Er zat meer in dan die vijfde plek, het was niet onze beste race. Maar het was ook niet zo dat we een medaille hadden gepakt als we wél onze beste wedstrijd hadden gevaren. Met die finaleplaats waren we uiteindelijk toch wel blij.'Kaj Hendriks hield gemengde gevoelens over aan die derde plaats achter de Duitsers en Britten. En die zijn ook nu nog niet uit zijn gedachten. Langen wil door tot Tokio 2020, ook Hendriks zegt: 'Ik ben er nog niet klaar mee. Het voelt als unfinished business.' Maar terug uit Rio pikten beiden wel hun studie op. Langen verdiept zich weer in de wiskunde, Hendriks maakt lange dagen in het ziekenhuis vanwege zijn co-schappen. Dat betekent ook dat de Oude Vier van Triton alleen in het weekeinde gezamenlijk heeft kunnen trainen. PassieHoezeer hun sportcarrière ook in het teken staat van WK's en Olympische Spelen, ze hebben allebei een passie voor de Varsity. Langen doet dit jaar voor de achtste keer mee. 'Een Olympische medaille zou heel mooi zijn. Maar deze wil ik ook winnen, één keer.'
Bij Hendriks zit dat verlangen misschien nog wel dieper. 'Ik werd wereldkampioen, pakte brons op de Spelen, maar deze wedstrijd heb ik nooit kunnen winnen...'
Ook de Varsity is dus unfinished business voor Hendriks. Ooit zei hij niet te stoppen voor hij de Varsity heeft gewonnen. 'Aan die uitspraak word ik nog vaak herinnerd... Ik ben nog niet gestopt, maar ik heb 'm ook nog niet gewonnen. En het wordt elk jaar lastiger. In de andere boten zitten misschien geen olympiërs in de boot, maar wel jongens die elke dag samen het water op kunnen. Dat scheelt enorm. Het gaat om de ploeg, dat luistert nauw.'Zo ging het twee jaar geleden ook mis. Triton was uitgeroepen tot de grote favoriet, ook vanwege de aanwezigheid van de twee sterke boegroeiers Hendriks en Langen. Maar Skadi won. Dan moet het dit jaar maar, precies vijftig jaar na de laatste zege. Hendriks weet wat het voor de club betekent. 'De Varsity is me bij Triton met de paplepel ingegoten. Het is ook heel mooi om het met je vereniging te doen. Iets teruggeven aan je club, waar het allemaal is begonnen. En die eer om de beste studentenvereniging te zijn, ook dat maakt het speciaal.'
Dit artikel maakt onderdeel uit van de Utrechtse Sportkrant Varsity bijlage van 7 april.