Ongekende feestvreugde bij Kampong na zwaarbevochten kampioenschap
Het is de zevende landstitel in het bestaan van Kampong, dat zich vorig jaar al na een aantal magere jaren aan het front meldde met het winnen van de Euro Hockey League. De titel zorgde zaterdag voor uitgelaten taferelen, zowel onder de grote schare meegereisde fans in Rotterdam als in Utrecht. Peter de Jong maakte de volgende impressie op het ‘vijandelijk’ terrein. Zaterdag 20 mei 2017 Vandaag is de dag dat Kampong zich voor het eerst sinds 32 jaar tot landskampioen kan kronen. Ongelooflijk eigenlijk. Twee maanden geleden werd Kampong nog in de competitie op een vette nederlaag getrakteerd door de tegenstander van vandaag, Rotterdam (5-2). De play-offs leken ver weg. Maar toen volgde de ommezwaai. Kampong ging winnen. Op de laatste dag van de competitie werden de play-offs op het nippertje veilig gesteld. Kampong leek die dag buiten de boot te vallen tegen naaste concurrent Oranje Rood, maar door een benutte strafbal in de laatste minuut van Martijn Havenga werd het alsnog gelijk (2-2) en ging Kampong als nummer 4 de play-offs in tegen titelfavoriet Bloemendaal. Na een verloren thuiswedstrijd sloegen de Utrechters twee maal toe in Bloemendaal en wachtte Rotterdam, dat Amsterdam had verslagen. Afgelopen woensdag nam Kampong alvast de eerste horde. Een bloedstollende shoot-outserie werd pas na 18 pogingen beslist. Blauwgekleurd Lijn 25 is blauwgekleurd. Talrijke fans van Kampong bevolken de Rotterdamse tram die hen bij het stadion van HC Rotterdam brengt. Het is gezellig druk, geen geschreeuw en geen bier. Bij het stadion staat iedereen braaf te wachten in lange rijen. Het is duidelijk dat er iets bijzonders staat te gebeuren.Het stadion is uitverkocht met 4500 toeschouwers. Onder hen veel blauwen. Er is een apart vak voor de Kampongers gereserveerd en dat zit stampvol. Voor de wedstrijd warmen de spelers zich op, passen de bal met raketsnelheid naar elkaar toe. Van enige slijtage aan het eind van het seizoen lijkt geen sprake.De mannen zijn loaded, aan beide zijden. Rotterdam moet winnen. Als de ploeg verliest is het afgelopen en heeft Kampong de landstitel veroverd. Kampong wil graag vandaag toeslaan. Bij een nederlaag moet de volgende dag nog een keer aangetreden worden in de Rotterdamse leeuwenkuil.In verband met de tv-registratie worden, hoewel het klaarlicht is, de lichtmasten ontstoken. Kennelijk heeft de energielobby zijn werk nog niet gedaan. Ach, het gaat hier natuurlijk wel om het landskampioenschap. Iets na half vier komen de teams het veld op. Groen-witte fakkels, de kleuren van de thuisclub worden ontstoken en Lee Towers zingt, ingeblikt, You'll never walk alone. Alsof je je in deze heksenketel überhaupt zou kunnen afzonderen.De wedstrijdBinnen enkele seconden is het raak. Uit de eerste de beste aanval scoort Kampong. Nadat de ploegen drie dagen geleden in Utrecht bijna een hele wedstrijd niet tot scoren kwamen, slaat nu gelijk de vlam in de pan. Ondertussen breekt er een daverende donderbui los boven het veld. De kletterende druppels op het dak zorgen normaliter voor een heerlijk slaapverwekkende geluid, maar daarvan kan nu geen sprake zijn.Beide supportersgroepen moedigen hun favorieten hartstochtelijk aan. Na 6 minuten spelen is het raak aan de andere kant. Bij de gelijkmaker explodeert het knusse stadionnetje. De perstribune raakt bedwelmd door de groen-witte rook uit de Rotterdamse fakkels. De thuisploeg heeft een overwicht. Er wordt met een enorme intensiteit gespeeld, op het veld en op de tribune.De Kampongfans zijn euforisch als een van de blauwhemden de bal afpakt en langs de tribune raast. ‘Sta op als je voor Kampong bent’, rolt van de tribune. Na een dik kwartier ontstaat grote opwinding wanneer Rotterdam een strafbal krijgt. Met een katachtige redding pareert sterkhouder David Harte de inzet van Jeroen Hertzberger. De rust breekt aan met 1-1.Tijdens de rust een opvallend spektakel. Geen fanfarekorps maar een veld dat is bezaaid met kleine spelertjes die elkaar de bal toespelen. Een groepje Kampong-aanhangers met vlaggen en trommelaars gaat uitdagend voor het vak van Rotterdam staan schreeuwen, maar er gebeurt niets. Hier heerst duidelijk de rede. Iedereen heeft hier gewoon een goede dag.De tweede helft begint iets bedaarder dan de eerste. Dat kan ook niet anders na het moordende tempo in de eerste helft. Toch is het al na twee minuten raak voor Kampong. Als een duveltje uit een doosje scoort Jonker van dichtbij. De stemming bij blauw is euforisch. Bij een ongewijzigde stand is Kampong straks kampioen, maar er is nog een dik half uur te spelen. Rotterdam moet het spel maken.Maar Kampong countert messcherp. Bjorn Kellerman schiet snoeihard op de paal, zijn aanhang had hem al geteld. Twintig minuten voor tijd krijgt de vedette bij Rotterdam, Jeroen Hertzberger, een enorme kans en die laat hij niet liggen. 2-2. De spanning is om te snijden. De reguliere speeltijd wordt opnieuw afgesloten met een gelijke stand. Shoot-outsDe shoot-outs worden aanmerkelijk beter genomen dan woensdag, de spelers zijn kennelijk gewend aan deze sensationele ontknoping. Jochem Bakker mist de tweede voor Rotterdam. Kampong blijft scoren en Constantijn Jonker mag Kampong met de 5e shoot-out het kampioenschap inschieten. Maar hij mist. Dan is het de beurt aan Harry Martin.Deze Rotterdammer slaagt er niet in de uitblinkende doelman Harte te verschalken, einde wedstrijd. Kampong is kampioen. Na 32 jaar. 32! ‘Het is wel een beetje raar, trillend op mijn benen’, dichtte Doe Maar in 1983 al. In Rotterdam trilde alleen het stadion op haar grondvesten. Een enorme blauwe ontlading is er na afloop. Spelers zijn door het dolle heen op het veld, de supporters op de tribune. Een hartverwarmende aanblik. Feestende heldenNummer 3, Sjoerd de Wert: ‘Een geweldige play-off finale. Het had alles. Twee keer shoot-outs, een strafbal die misging, kaarten over en weer. Ontzettend gaaf om te spelen. Ik ben trots op ons team en trots op onze aanhang. Door hun speelden we helemaal niet uit. In de shoot-outs deed Dave (doelman red.) het fantastisch!’Nummer 29, Rutger Marres: ‘Het was een gekkenhuis, na 20 seconden stonden we al met 1-0 voor. Het was totaal anders dan de eerste wedstrijd. Toen was het nog een beetje een schaakspel. Nu klapten beide partijen er gelijk op. En dat is zo gebleven. En ons publiek was fantastisch. Toen de shoot-outs aanbraken dacht ik ‘nu pakken we hem ook’. Wij hebben David Harte in ons team, die staat er gewoon op de belangrijke momenten.’Nummer 9, aanvoerder Quirijn Caspers: ‘Zes weken geleden leek het nog een verloren seizoen. Toen hebben we een knop omgezet. Niet zeiken maar doen. We zijn gaan winnen en dan sta je ineens met de kampioensbeker. Onze kracht is het collectief. We hebben hele goede spelers maar de laatste tijd zijn we ook gaan knokken.’De coach, Alexander Cox: ‘We hebben het bijtijds op de rit kregen. Er kwam iets onverzettelijks in het elftal. Als het geloof van de ploeg zo sterk is, hoef je vrij weinig te doen. Ook vandaag stonden we even met de rug tegen elkaar, maar we overleefden dat. Het heeft 32 jaar geduurd dit kampioenschap, maar vanuit de vereniging is ons geen druk opgelegd. Heel fijn om zo te kunnen werken.’ UitblinkerEn dan de nummer 1, de absolute uitblinker, de Ierse nationale doelman David Harte. Vijf jaar geleden maakte hij de overstap van Stichtse naar Kampong. Ook vandaag had hij een groot aandeel in de overwinning, met een gestopte strafbal en twee shoot-outs.In vlekkeloos Nederlands: ‘Ballen stoppen is mijn taak. Ik sta nu een jaar of 15 op de goal, dus ik heb veel ervaring. Ik houd geen lijstje bij welke hoek spelers opgaan. Dit is de hoofdklasse, de spelers kunnen alle kanten opdraaien. Ons team is kampioen, ik heb er geen woorden voor, een fantastisch gevoel.’Tot slot de andere partij. Na afloop aan de bar, Rotterdam-supporter Marnix Parlevliet: ‘Het was een mooie pot. Beide partijen wogen goed tegen elkaar op. Alleen jammer van die shoot-outs. Een verlenging zou beter zijn, met een golden goal. Aan de andere kant wisten we dat die shoot-outs er aan kwamen. Kampong heeft verdiend gewonnen.’Rake woorden. Kampong is de hockeycompetitie spetterend geëindigd, met flitsend hockey en strijdend voor iedere meter. Een vechtmachine. Na de waterpoloërs (mannen en vrouwen) van UZSC heeft Utrecht er weer een landskampioen bij.