Nominaties Sportvrijwilliger Utrecht 2018
Lees hieronder meer over de genomineerden en stem daarna voor deze categorie op https://sportprijs-utrecht.nl/stemmen-sportvrijwilliger-2018/.
‘Ik zou nooit zomaar kunnen stoppen als voorzitter’Ruud Heijsman houdt Dominators stabiel Ze doen aan een sport voor mannen die voor de duvel nog niet bang zijn. Toch voelen Ruud Heijsman (35) en de American footballers van Utrecht Dominators zich soms 'de Calimero van de Utrechtse sport'. Het is een kleine club met één veld in een uithoek van de stad, ergens achter industrieterrein Overvecht. Heijsman: ‘Als er een potje geld bij de gemeente is voor kunstgras, dan duiken alle grote verenigingen erop.’Soms dus. Voor de rest is er alle reden om met de borst vooruit te lopen. Bij de Dominators zijn ze trots op de groei naar 150 leden. Trots op de vele jeugdleden, trots op Vocking als shirtsponsor ('de mooiste sponsor in de Utrechtse sport') én trots op hun voorzitter. Want onder Ruud Heijsman werd Dominators een financieel stabiele club, die jaarlijks groeit.Hij was 24 jaar, zat net in het bestuur, toen de plek vrijkwam. Heijsman zei 'ja' zonder een idee te hebben wat hem stond te wachten. Tien jaar later is het een deel van zijn leven. ‘Ik zou nooit zomaar kunnen stoppen. En zolang ik het zelf nog leuk vind...’Dominators staat voor een grote beslissing, nu wordt gesproken over verhuizing naar sportpark Zuilense Vecht. Meer in de bewoonde wereld, een nieuwe kans op het gewenste kunstgras. En dus kans op groei. ‘Een grote uitdaging,’ zegt Heijsman.De contributie laag houden is ook zo'n uitdaging. Het materiaal is duur, de uitwedstrijden tot in Groningen en Maastricht hakken er aardig in. De eigen kantine helpt. ‘Ons veld wordt ook gebruikt door nationale selecties. Dat zorgt ook weer voor omzet.’ Net als de King's Bowl, dat begin mei zijn derde editie zal beleven met veertig teams uit vijftien landen. Flagfootball weliswaar, de variant zónder die knalharde tackles. Heijsman: ‘We willen ons profileren, ons bestaansrecht bewijzen. Heel belangrijk voor een onbekende sport.’
‘Als we iets hebben, bellen we Turan als eerste’Ardahanspor kan op Turan Bilgin bouwenDe rots in de branding, zo noemen ze Turan Bilgin bij VVU Ardahanspor. Drie avonden in de week verzorgt hij bar en keuken in het clubhuis in Lunetten. Op zaterdagen ontvangt hij de uitspelende elftallen tussen het barwerk door, regelt de scheidsrechters. Maar zondag houdt hij vrij voor gezin en zijn wedstrijden als KNVB-scheidsrechter. Zegt voorzitter Ercan Akdeniz: ‘Dan hebben we drie mensen nodig wat Turan op zaterdag in z'n eentje doet. En het is hier op zondag minder druk.’Bilgin (40) kwam in 2001 naar Utrecht vanuit Ardahan, in het oosten van Turkije. Pas een jaar later hoorde hij van de club en ging eens kijken. Hij ging nooit meer weg. ‘Ik kwam allemaal bekenden tegen uit Ardahan. Jongens met wie ik heb gevoetbald daar en samen mee op school heb gezeten.’Hij is veel tijd kwijt aan zijn club. ‘Maar ik hou van voetbal, het is gezellig hier. Vooral op vrijdagavond komen ze van verre naar hier.’ Al is het maar vanwege zijn Turkse tosti's, een streekgerecht in Ardahan en specialiteit van het huis op Lunetten. Ronde tosti's met Turkse worst, Grieks brood en Nederlandse kaas. Hoogtepunt is rond 23 februari als in Ardahan al ruim honderd jaar wordt gevierd dat de Russische bezetters verdwenen. Ook bij Ardahanspor is het dan Bevrijdingsdag, met gebraden gans als feestmaal.Toch is Ardahanspor veel meer dan Turks. In het eerste elftal spelen vooral Afrikanen, in de zaal zijn het Nederlanders, net als in de vrouwenelftallen. En elke vrijdag voetballen zo'n zestig Chinezen op Lunetten. Te midden van al die kleuren en nationaliteiten is Bilgin de immer vrolijke gastheer.Voorzitter Akdeniz: ‘Op zondag bellen we Turan niet, omdat hij onmiddellijk zou komen en de handen uit de mouwen steekt. Maar als we op andere dagen iets hebben, bellen we Turan als eerste.’ Op Bilgin kunnen ze immers bouwen.
Eigenlijk doet het er niet meer toe wie van welke vereniging isFraai staaltje smaakt naar meerHet was een fraai staaltje samenwerking, de organisatie van de NK atletiek in 2017 en 2018 op de atletiekbaan Maarschalkerweerd. Sibren van den Berg, Emiel van Emmerik en Pam van de Bunt stonden namens Phoenix, U-Track en Hellas voor de coördinatie van de dagelijks groep van 300 vrijwilligers. Doet het er nog toe wie van welke vereniging is? ‘Vinden wij niet,’ zegt Van de Bunt. ‘Dat geldt ook voor al die vrijwilligers.’Goed, ze dragen nog elk het trainingsjasje van hun eigen club. Het verhult niet dat de handen steeds meer ineen worden geslagen in de Utrechtse atletiek. U-Track en Phoenix organiseren ook al jaren samen bij de organisatie van de Track Meetings. Voor de NK kwamen de vrijwilligers van Hellas erbij. Nodig, want een NK is van een andere orde. Ze duren niet één, maar vier dagen bijvoorbeeld.Van Emmerik: ‘Bij het kogelstoten op een Track Meeting zijn drie mensen nodig. Nu negen.’Van den Berg: ‘Denk ook aan die verkeersregelaars, die nog even een examentje moesten afleggen. En de mensen voor kassa of ceremonie protocollaire.’Na afloop stuurde de Atletiekunie een brief. Van de Bunt: ‘Ze vonden het fantastisch. Leuke, ontspannen sfeer. Zeiden de atleten ook. En dat kwam door het enthousiasme onder de vrijwilligers.’ Van Emmerik: ‘Utrecht was relaxed.’Enige dipje was misschien die valse start op vrijdagavond (100 meter) van Dafne Schippers, wat het hoogtepunt had moeten zijn. De trots van Hellas werd gediskwalificeerd. Wat kon de organisatie daar aan doen, niks toch? Van Emmerik: ‘Maar ik zie zó 500 man van de tribunes weglopen.’Ambities voor nieuwe evenementen in de toekomst zijn er wel, misschien zelfs internationaal. ‘Maar zonder een echt stadion wordt dat moeilijk.’ Van den Berg: ‘De NK voor junioren misschien, over een paar jaar.’ Voorlopig richten ze zich weer op de zes Track Meetings, komend baanseizoen. Van de Bunt: ‘Maar die NK smaken naar meer.’
