Krommerijnderby heeft veelbewogen historie

Het was begin jaren zestig en de club ’t Goy was nog niet eens officieel opgericht. Dat toernooi van de boerenbond legde de basis voor de vereniging, maar eigenlijk was het nog wild voetbal dat buiten de KNVB stond. Er werden al wel bekwame, officiële bondsscheidsrechters aangesteld die van wanten wisten, want er stond veel publiek langs de lijn en de gemoederen liepen vaak hoog op.Hoe anders is het anno 2017 wanneer ’t Goy en Schalkwijk elkaar ontmoeten in competitieverband. Henk Schoot, vader van Thomas die al een aantal derby’s meespeelde en ook scoorde in het verleden, spreekt over ‘een gemoedelijke sfeer langs de lijn die af en toe zelfs ludiek aandoet.’ Hij vult aan: ‘Natuurlijk is er een grote mate van rivaliteit, die was er al toen ik met de jongste jeugd naar ’t Goy fietste om die wedstrijd daar te volgen. Dat bracht het beste in de jongens naar boven, ze leefden er het hele seizoen naar toe.’Zoon Thomas kan dat alleen maar bevestigen. ‘Het mooiste was natuurlijk dat de twee dorpen zo dicht bij elkaar liggen. Wanneer we de uitwedstrijd in ’t Goy moesten spelen, werden we vaak uitgezwaaid door onze aanhangers, de Schalkwijkse tifosi. In een walm van rook en vuurwerk gingen we dan gezamenlijk op pad, een bijna niet te beschrijven sfeertje. Dan kon je daar ook bijna geen slechte wedstrijd spelen, zeker niet op het kunstgras. Ik ben nogal technisch en lichtvoetig, dat lag me altijd wel.’ GeblesseerdJammer genoeg is hij momenteel geblesseerd en zal de eerste editie van dit seizoen moeten missen, in de tweede competitiehelft hoopt Thomas er weer bij te zijn.Dit tot verdriet van vader Henk en opa Kees die natuurlijk graag nog een keer willen meemaken wat er op 24 maart 2014 gebeurde. Toen kapte Thomas Schoot drie tegenstanders uit en deponeerde de bal met een verdekt schot in het vijandelijke doel, achteraf de winnende goal.  Het feit dat Schoot die datum nog spontaan kan oplepelen, is veelzeggend genoeg. ‘Bovendien hadden we destijds thuis met 3-2 verloren en dat zat ons niet lekker. En winnen in het hol van de leeuw is natuurlijk het mooiste dat je je kan voorstellen.’Opa Kees Gerritsen denkt met heimwee terug aan het legendarische toernooi in Werkhoven waar hem en zijn teamgenoten vijf pilsjes de man was toegezegd wanneer van Houten en ’t Goy gewonnen zou worden. ‘Dat was toen heel wat, we waren niets gewend. Een trainingspak heb ik nooit gedragen, laat staan dat we iets van een sponsor gekregen. Momenteel heeft de selectie liefst drie sponsoren, die tenue, trainingspak en tassen voor de jongens hebben geregeld. Van mij mag het allemaal, maar ze beseffen niet onder welke primitieve omstandigheden wij destijds hebben gepresteerd. Als de douches nu even koud zijn, staat iedereen te mopperen. Wij moesten ons wassen in een sloot naast het veld, het eendenkroos zat in mijn haar.’Vader Henk Schoot moet glimlachen bij deze nostalgische ontboezemingen van zijn schoonvader. ‘Natuurlijk is het tijdsbeeld enorm veranderd en moet je de emotie rond zo’n derby ook in dat kader zien. Ik weet dat ik zelf in mijn Arnhemse jeugd ook de wedstrijden tegen buurtclub Rheden moesten spelen, dan waren de messen figuurlijk gesproken ook geslepen. Maar achteraf bleef het ook toen binnen de perken en zo verwacht ik ook nu weer dat het 16 december in een gemoedelijke sfeer zal verlopen. Maar hoe je het ook wendt of keert, ’t Goy tegen Schalkwijk zal altijd de derby van het jaar zijn en blijven. Wij met ons drietjes verheugen ons er weer enorm op.’