Ellen van Dijk voor tweede maal wereldkampioen

Het waren de drie vrouwen die je mocht verwachten op het WK tijdrijden. Het biljartvlakke parcours van 30,3 kilometer tussen startplaats Knokke-Heist en finishplaats Brugge was uitermate geschikt voor powervrouwen. En dat zijn met name Van Dijk en Reusser.

Een vergelijkbaar postuur, allebei zo’n zeventig kilogram en een lengte van rond de 1.80 meter zodat ze veel kracht in de strijd konden werpen. In dat opzicht was Van Vleuten, de olympisch kampioene in deze discipline, een beetje in het nadeel. Zij heeft graag een glooiend terrein, liefst met wat beklimmingen. Juist hoogtemeters ontbraken volledig in Vlaanderen. 

Diesel

Van Dijk startte veel eerder dan haar concurrentes, maar dat ze goed reed werd al snel duidelijk. Onderweg peuzelde ze de Duitse Lisa Klein, een van de outsiders, op en met de finish in zicht perste ze er zelfs nog een sprintje uit. Toch was Reusser, die haar dertigste verjaardag vierde, bij het eerste tussenpunt drie seconden sneller. Van Dijk kende echter een ijzersterk tweede deel en was als een diesel doorgedenderd. Met haar tijd van 36.05, een gemiddelde van ruim 50 kilometer per uur, was ze bijna twee minuten onder de tijd van landgenote Riejanne Markus gedoken, op dat moment de nummer een.

Bij het tweede tussenpunt was de voorsprong van Reusser al iets geslonken en op het laatste stuk smolt die helemaal weg. De voorsprong van Van Dijk bedroeg op de finish zelfs 10 seconden op de Zwitserse. Van Vleuten liet bij de meetpunten telkens de derde tijd noteren en eindigde ook op die plaats, 24 seconden achter Van Dijk. Markus deed het met de negende plaats ook bepaald niet slecht. Dit drietal zal Nederland overigens ook vertegenwoordigen op de gemengde ploegentijdrit die woensdag op het programma staat. 

‘Droom die uitkomt’

Van Dijk kon haar vreugde amper de baas. Dat ze opnieuw ’s werelds beste was greep haar duidelijk aan. ‘Het is een droom die ik al lang koesterde. Maar Reusser was de laatste tijd zo sterk. Ik moest mijn beste tijdrit ooit rijden. Maar dit is mijn beste discipline, ik  doe dit met heel mijn hart.’Bij de beloften mocht Mick van Dijke lange tijd hopen op een medaille. Uiteindelijk eindigde hij als vijfde. Daan Hoole werd zesde, terwijl de Deen Johan Price Pjetersen, eerder al Europees kampioen tijdrijden, nu ook de wereldtitel veroverde.