De enige ‘voetbalprof’ van SVF

Bob de Gier was niet alleen een begaafde voetballer, hij kon ook goed leren. Hij werd de tweede doctorandus in het betaald voetbal, Johan Plageman (DOS) was de eerste. Toen hij afstudeerde, werd er een heus feest gevierd in het Cothense dorpshuis. Ook uit Utrecht arriveerde een spelersbus met de voetballers waarbij De Kromme natuurlijk het meeste bekijks trok. Locoburgemeester Cob Balk hield een gloedvolle toespraak met een volgend citaat: ‘Bob, wat een dokter is weet ik wel, daar kom ik vaak. Maar van een doctorandus had ik nog nooit gehoord.’ 

Rijnsloot

Bob begon overigens bij SVF te voetballen op 11-jarige leeftijd.  De broers Arie en Antoon Odijk waren zijn eerste trainers en SVF speelde nog in een stuk weiland achter boerderij De Rijnsloot. ‘Zonder stromend water, we wasten ons destijds na afloop van de wedstrijden nog onder een pomp,’ zo vertelde Bob destijds in een interview. ‘Toen ik hoorde dat Velox interesse had, ben ik nog een paar maanden in het donker extra gaan trainen op een weiland in Ossenwaard waar niemand me kon zien.’Dat die extra trainingen niet voor niets waren geweest. Mag blijken uit het feit Bob de test bij Velox glansrijk doorstond. ‘Ik moest een oefenwedstrijd speelde tegen Oxford City, en er stonden heel veel toeschouwers uit Cothen aan de Koningsweg om me aan te moedigen. Die morele steun hielp blijkbaar want ik kreeg meteen een contract. Daarin stonden de volgende bedragen: minimumsalaris van 1500 gulden per seizoen, 100 gulden voor een overwinning, vijftig gulden bij een gelijkspel en niets bij een nederlaag. ‘ De penningmeester van SVF kreeg als ‘transfersom’ het indrukwekkende bedrag van 3000 gulden overgemaakt.Bob de Gier legde de afstand van Cothen naar Utrecht aanvankelijk op een aparte manier af. ‘Ik reed achterop de brommer mee met Hans van Echtelt die ook in ons dorp woonde en sportjournalist was bij Dagblad Het Centrum. Hij maakte het verslag, ik speelde mijn wedstrijd en kreeg natuurlijk meestal positieve recensies van Hans. Na een paar maanden had ik genoeg gespaard voor een tweedehands autootje, en kon ik op eigen gelegenheid naar Utrecht rijden. Ik heb er twee seizoenen gespeeld, het eerste jaar nog met Wim van Hanegem die toen aan Xerxes werd verkocht. De beste voetballer met wie ik ooit speelde.’ 

30

‘Na het tweede jaar keerde ik terug naar mijn oude club SVF, voornamelijk vanwege werkzaamheden en studie redenen. Door een vervelende hals blessure ben ik een tijd uit de running geweest maar speelde tot mijn dertigste in het eerste elftal. Door een verhuizing naar Hilversum ben ik toen nog bij Victoria gaan voetballen, in een lager team wel te verstaan. Ook dat was een plezierige periode, ik kijk al met al met een tevreden gevoel terug op mijn voetballeven.’ Bob is op 21 maart 2005 overleden aan een hersentumor, hij is slechts 64 jaar geworden. Bij SVF wordt met veel respect aan hem teruggedacht. Als clubvoetballer maar vooral als mens.