Bal
Het komt door vroeger. Het kerstkransje bij de thee was zo’n beetje het enige om naar uit te kijken. Voor de rest viel er niks te beleven, geen ruk. Soms sneeuwde het - ja, die tijden zijn er echt geweest dat er een witte laag puur kinderplezier over de stad daalde. Sleeën, sneeuwballen, glijbanen, dat werk. Sneeuw maakte de donkere dagen wat lichter. Maar meestal was het grijs en grauw en dan zorgde alleen de handbal voor een verzetje, al was het tijdens het schoolhandbaltoernooi in de Bernardhal van de Jaarbeurs altijd ijskoud. Je moest heel goed oppassen niet te vallen op die stoeptegels en anders wel op die rare tramrails die dwars door het speelveld liepen.Handbal was als kerst. Niet leuk. Tot 2009 en het EJOF in Tampere, Finland. Utrecht wilde dat Europees Jeugd Olympisch Festival naar de stad halen en een delegatie van alhier bracht alvast een bezoek. De lokale krant verhaalde daarover én over de prestaties van de Utrechtse sporters uiteraard. Vooral die wedstrijden van de meiden van de handbalacademie te Papendal waren een belevenis, ook al omdat voorzitter Erica Terpstra van NOC*NSF een klein groepje oranjefans (ouders en zo) luidruchtig voorging in de aanmoedigingen.Angela Malenstein uit Spakenburg was erbij, piepjong, Tess Wester ook en Lois Abbingh schitterde in een lichting jonge handbalsters die toen al met datzelfde aanstekelijke enthousiasme speelde, waarmee later zoveel successen werden geoogst tot met die krankzinnige wereldtitel aan toe. Niet dat je dat toen al kon zien aankomen, maar ik was gevallen voor handbal, voor die meiden. Als een blok.Maar kerstmis? Nee. Misschien wordt het nog eens leuk als in Home Alone 17 dat inbrekersduo - Joe Pesci en Robert de Niro, is dat wat? - dat kleine blonde ettertje eindelijk eens flink te grazen nemen. Misschien als die oervervelende Chris Rea eindelijk eens áánkomt. Dat eindeloze Driving home for christmas, elk jaar weer. Rij toch ‘ns door, man…Ik schuif de gordijnen dicht en ga alvast aan volgend jaar denken. Aan Vuelta en de EK voetbal, aan nieuwe glorie voor de handbalmeiden. En vooral aan de inhaalrace van Kampong naar de landstitel en de inhaalrace van Dafne Schippers op de 200 meter richting goud in Tokio. Echt, het gaat gebeuren. Zo niet, trek ik volgend jaar zo’n hysterische kersttrui aan. Beloofd.