Zege als geschenk voor jarige Van Seumeren
Bij mijn buurman op de tribune riep de datum ‘5 mei’ overigens geheel andere herinneringen op. Het was immers ook de datum waarop FC Utrecht ternauwernood aan rechtstreekse degradatie ontsnapte. We schrijven 5 mei 1996 en in Enschede moet er gewonnen worden om in de eredivisie te blijven. Twee minuten voor tijd scoort Hans Visser de bevrijdende 1-2 en is het onheil op het nippertje afgewend.
Wat FC Utrecht destijds niet overkwam, gebeurde dit seizoen wel met Vitesse, de tegenstander op deze middag. Met verkeerde aankopen en bestuurlijk wanbeleid is de Arnhemse club in de afgrond gestort. Met alle gevolgen van dien, de licentie staat momenteel zelfs ter discussie. Het zal overigens altijd de vraag zijn wanneer Hans Visser destijds niet voor die miraculeuze ontsnapping had gezorgd.
Hoe zou de toekomst van FC Utrecht er daarna uitgezien hebben? Gelukkig was er destijds een man als Frans van Seumeren die de geldelijke mogelijkheden ging bieden om dergelijke ontsnappingen definitief tot het verleden te laten behoren. De FC-fans maken zich al lang niet meer druk over perikelen rond degradatie. Integendeel, op de tribunes wordt zelfs druk gespeculeerd over de zesde of zevende plek. En is er blijdschap omdat we na die zege op Vitesse zeker zijn van een eerste thuiswedstrijd in de komende play-offs.
Toen ik na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Rob Dieperink huiswaarts keerde, kon ik het niet laten om nog even langs het borstbeeld van Frans van Seumeren te lopen, naast de hoofdingang van Galgenwaard. En was er een goedkeurend knikje in zijn richting. Niet alleen vanwege zijn 74-ste verjaardag maar vooral omdat hij de supporters van FC Utrecht al jarenlang in beduidend hogere sferen heeft gebracht.