Waterpolo wereldkampioen Simone van de Kraats wil alsmaar beter worden

Simone van de Kraats (met bal) speelde eind juli van dit jaar een razend spannende WK-finale tegen een sterk spelend Spanje, tevens haar woonplaats, waarbij de Nederlandse vrouwen de wereldtitel wonnen.
Fotocredits: Geert Lommers/Jij en Sport

‘Iedereen dook na de gewonnen finale het water in. Volgens mij hebben we nog een doel ondersteboven gehaald en zijn we daar in gaan liggen. Dan komen de emoties los. Ik heb altijd het doel gehad om het hoogst mogelijke te bereiken. Dit was wat ik wilde. Daarna volgde de prijsuitreiking en interviews. We zijn ons gaan opfrissen, hebben wat gegeten en zijn vervolgens naar een club gegaan om te feesten. In het vliegtuig terug hoopte ik dat de slaappil snel zou werken.’

Simone van de Kraats (22) is opgegroeid in Barneveld. Ze speelde waterpolo bij het plaatselijke DWK. Ze maakte de overstap naar Polar Bears in Ede en speelt nu bij CN Mataró in Barcelona. Met Oranje werd ze in augustus wereldkampioen. Voor de Utrechtse Sportkrant doet de provincie-buurvrouw uit Barneveld haar verhaal.

‘Bij terugkomst op Schiphol stonden familie en vrienden ons op te wachten, samen met een afvaardiging van de KNZB en de sponsors. Daarna ben ik naar huis gegaan, maar niet voor lang. Met de bondscoach Evangelos Doudesis en doelvrouw Laura Aarts was ik uitgenodigd voor Langs de Lijn. Daar zijn we bijna een uur in de uitzending geweest. Dat was heel leuk. Zoveel aandacht is er in de media niet voor waterpolo. Zo was er veel verontwaardiging bij ons omdat de NOS wel de WK-vrouwenvoetbalwedstrijd Spanje-Zambia op tv uitzond en tegelijkertijd onze halve finalewedstrijd tegen Italië afdeed met een livestream.’

Burgemeester

In Barneveld werden de koffers weer gepakt, maar nu voor de vakantie. ‘Ik ben  in Barneveld opgegroeid, maar ik kan daar nog rustig over straat. Ik ben niet ineens een bekende Nederlander. Wel kwam ik in de lokale drogisterij en werd ik spontaan gefeliciteerd,’ vertelt Van de Kraats, als ze net terug is van die vakantie. ‘Morgen ben ik uitgenodigd bij de burgemeester en de wethouder’.

‘We zijn trots op Simone en haar topteam’, aldus wethouder Mijntje Pluimers bij de foto van waterpoloster Simone van de Kraats. De Barneveldse Krant deed het bezoek met tien regels af. Weer een dag later mocht Simone bij Toyota Van Gent in Amersfoort haar nieuwe TeamNL-auto ophalen.

Talententraining

‘Ik was vijf of zes jaar, toen ik bij DWK in Barneveld begon met wedstrijdzwemmen en waterpolo. Wat wil je ook, als beide ouders daar actief zijn,’ lacht Van de Kraats. ‘Ik heb tot mijn twaalfde ook wedstrijden gezwommen, maar daarna koos ik voor waterpolo. Het teamspel sprak me meer aan, evenals het spelelement dat in die sport zit. Waterpolo is zo gevarieerd en je moet voortdurend slimmer zijn dan je tegenstander. Ik denk dat ik op mijn dertiende al in DWK Dames 1 speelde. Dat heb ik niet lang gedaan, want ik wilde beter worden. Tijdens talententrainingen bij het WOC Gelre (Waterpolo Opleidings Centrum) werd daar ook op gezinspeeld. Trainers suggereerden dat ik kon groeien als ik bij een eredivisieclub kon gaan spelen. Bij die trainingen waren veel speelsters van Polar Bears uit Ede. Ik ben op mijn veertiende naar Polar Bears gegaan, speelde in het team Meisjes onder 17 jaar, maar ik kwam langzamerhand ook in beeld bij Dames 1 van deze club. Dat resulteerde eerst in minuten maken, fouten kunnen maken en veel leren. Bij DWK en Polar Bears ben ik gegroeid en heb ik me kunnen ontwikkelen. Ik kreeg vertrouwen en met Polar Bears wonnen we prijzen. We werden twee maal landskampioen. Bovendien mocht ik op mijn zeventiende debuteren in het Nederlands team. In 2019 speelde ik mijn eerste WK en in 2021 speelde ik op de Olympische Spelen in Tokio’, somt Van de Kraats op.

Familiegevoel

De drang om te blijven groeien in haar sport steekt de kop weer op. ‘Ik was twintig jaar en vroeg me af hoe en waar ik nog beter kon worden. Ik kon in Barcelona gaan spelen bij CN Mataró. Daar heb ik nu twee jaar gespeeld. Dat was mijn nieuwe uitdaging. In het begin is dat natuurlijk best spannend, maar ik gooide me toch maar in het diepe. Ik ben daar door de andere meiden van het team goed opgevangen. Er heerst bij Mataró een echt familiegevoel, waardoor ik snel was gewend. Ik vind het leuk dat Laura Aarts (onder meer voormalig keepster bij het Utrechtse UZSC, red) bij ons komt spelen. Als keeper en als persoon kan ik het goed met haar vinden. Ik verheug me er nu al op om met haar Champions League te gaan spelen. In die twee jaar in Spanje ben ik, denk ik, weer beter geworden. De Spaanse competitie is de sterkste competitie van Europa. Dat blijkt ook uit de finale van de Champions League, waarin wij tegen CN Sabadell speelden. Wij verloren met 9-8. Ook bij andere clubs in Barcelona spelen Nederlandse waterpolosters (zie kader elders op deze pagina, red). We trekken regelmatig met elkaar op en na wedstrijden gaan we vaak samen een hapje eten.‘

Spanje

Van de Kraats heeft zich niet helemaal aangepast aan het Spaanse ritme. ‘De gemiddelde Spanjaard staat pas tegen half tien op, maar ik ben dan al een poosje bezig met werken en studeren. Aan het eind van de morgen trainen we, eten we gezamenlijk en ga ik weer een poosje naar huis. ’s Avonds trainen we nog een keer. Ik werkte als topsportbegeleider bij de Hogeschool Utrecht en volg de studie Master of Business Administration bij de Open Universiteit. Ik ben nu bij Deloitte begonnen als analist.’

Momenteel speelt Van de Kraats in Barcelona het eerste deel van de Spaanse waterpolocompetitie. ‘In november gaan we met Oranje trainen en op stage. Dan bereiden we ons voor op het Europees Kampioenschap in Israël en vervolgens gaan we naar Doha om onze wereldtitel te verdedigen. Na een weekje vrij weer terug naar Spanje voor de tweede competitiehelft. Dan voorbereiden op de Olympische Spelen in Parijs. We gaan daar heen met vertrouwen, we hebben ons laten zien. Maar de waterpolotop bij de vrouwen is heel breed, dus niets is vanzelfsprekend.’ Van de Kraats mag dan aan de top spelen, haar jeugdclubs is ze niet vergeten. ‘Ik volg Polar Bears nog steeds. Ook DWK volg ik actief. Mijn vader is daar coach, mijn broertje en mijn beste vriendin spelen er.’

Player of the match

‘Ik heb al een aantal trofeeën voor Player of the Match. Maar die prijzen vind ik niet zo belangrijk. Ik ben een teamsporter en alles draait om het team. Ik probeer het beste uit mezelf te halen en daarmee het team van dienst te zijn. Ik ben vooral blij als ik merk dat ik me heb verbeterd.’