Sven Vermeulen verzamelt ervaringen

Als kleine jongen stond Sven Vermeulen al bij VCV op het Veenendaalse volleybalveld. Nu, ruim twintig jaar later, staat hij nog steeds op het volleybalveld maar dan vooral aan de zijlijn als trainer/coach. ‘Ik heb tot 2019 bij VCV gespeeld, de laatste twee en een half jaar in het eerste team’, geeft de 26-jarige Sven Vermeulen aan.

Sven Vermeulen legt de focus nu even op zijn coaching werkzaamheden bij superdivisie club Dinto Warmenhuizen.
Fotocredits: Remco Strikwerda

De stap die volgde voor Vermeulen was die naar Oostzaan waar hij de Academie Lichamelijke Opvoeding combineerde met het trainerschap bij Compaen. ‘De opleiding heb ik eerst gevolgd vanuit Veenendaal. Eenmaal woonachtig in Zaandam kon ik op de brommer naar school en naar de club’, zegt hij. Dat hij een carrière nastreefde als volleybaltrainer was snel duidelijk en niet verrassend, gezien zijn afkomst. Zijn vader speelde op hoog niveau en zijn oom, Gido Vermeulen, was bondscoach van zowel het Nederlands herenvolleybalteam als het damesvolleybalteam. Zus Iris bracht het ook tot het eerste team van VCV. ‘Als junior stond ik al training te geven, dat was echt wat ik wilde doen.’

De coronapandemie zorgde echter voor een onderbreking. ‘In plaats van training geven, was ik opeens maaltijden aan het rondbrengen in het ziekenhuis. Mijn vriendin werkte in de zorg, ik had een bijbaan in het Onze Lieve Gasthuis in Amsterdam. Doordat alles plat ging, wat sport betreft, ben ik vijf dagen in de week in het ziekenhuis gaan werken. Ik heb eigenlijk altijd mijn eigen weg gekozen en de kansen gepakt die ik kreeg’, geeft hij aan.

Coaching

In 2022 sloot Sven Vermeulen aan bij een nieuwe opleiding binnen de Hogeschool van Amsterdam, de associate degree Sport, ook wel Ad Sport genoemd. Een tweejarige HBO opleiding waar trainers en coaches uit de praktijk aan konden deelnemen. ‘Op de ALO werd ik voornamelijk opgeleid tot vakleerkracht in het bewegingsonderwijs. Doordat ik me graag wilde verdiepen in het trainen/coachen, koos ik in het derde jaar voor de minor Sportcoaching. Toen ik hoorde over de nieuwe Ad Sport, bleek die prima aan te sluiten bij de minor Sportcoaching. Tijdens die opleiding liep je officieel wel stage, maar die stage was eigenlijk het werk dat je al uitvoerde. Ideaal doordat ik als trainer/coach actief was bij het eerste herenteam van Compaen en daarnaast ook wedstrijden analyseerde en als trainer van de Talentacademie bij Compaen actief was.’

Bij Dinto Warmerhuizen kon hij aan de slag als assistent-coach onder Bert Goedkoop, naast een klus als assistent bij het Nederlands vrouwenteam. ‘Bert Goedkoop is jarenlang bondscoach en technisch directeur in het volleybal geweest. Zowel van hem kon ik direct veel leren maar ook van mijn medestudenten.’ In die periode leerde hij dat hij er zijn fulltime job van wilde maken.

Dat hij van speler opeens trainer werd, ging echter niet over één nacht ijs voor Sven Vermeulen. ‘Ik moest bij de ALO mijn specialisatie kiezen en op hoog niveau training geven. Dat kon niet samen met spelen in de topdivisie met VCV. Daar heb ik wel een week wakker van gelegen. Het was echt ‘cold turkey’ (ineens zonder af te bouwen, red.) stoppen met zelf volleyballen.’

Vanuit Compaen kwam de vraag of Vermeulen het team wilde coachen, waarna de definitieve stap richting het trainersvak gemaakt was en er werd een plan geschreven om het in twee jaar over te pakken. Nadat Han Abbing werd ingehuurd, die net wereldkampioen was geworden met Jong Duitsland, gingen ook de deuren op Papendal open voor Sven Vermeulen. ‘Han Abbing gaf aan dat wanneer ik op Papendal wilde rondlopen, dat mogelijk was omdat ze altijd scouts zochten. Ik begon om alle aanvallen van een bepaalde speler te volgen en dat in de computer te verwerken. Dat werd vervolgens weer aan een video gekoppeld waardoor de coach direct de statistieken ziet van uit welke hoeken ballen geslagen werden tot of iemand op rechts of links een bal pakt. De rest van het jaar heb ik bij Talent Team gescout, ik was ook wel handig met computers.’

Papendal

Al snel liep Sven Vermeulen 30 uur in de week rond op Papendal en van het één kwam het ander. ‘Ze zochten iemand die met het Nederlands team O-17 mee kon naar de tweede kwalificatieronde voor het Europees Kampioenschap in Italië. Vijf weken later zat ik op een berg in Tsjechië. We hadden weinig geld en een kleine staf, dus ik deed alles. Ik was manager, scout maar sloeg ook de ballen aan’, lacht hij. Nadat Han Abbing assistent werd bij Jong Oranje onder Marko Klok, kon Sven Vermeulen ook daar bij de trainingen meelopen. Dat deed hij later ook bij het grote Oranje van Avital Selinger. ‘Han duwde mij daar tussen zodat ik daar ook regelmatig kon sparren. Wat volgde was scouten richting het WK onder 20 in Rotterdam om vervolgens vijf maanden bij de ploeg te blijven. Eerst als scout bij Jong Oranje, mee op trainingsstage naar Milaan en onder meer in Frankrijk spelen tegen de Brazilianen. Dat was echt een goede lichting die vierde werd op het WK.’ Na die tijd kwam de switch in de ALO-opleiding voor Vermeulen.

Naast zijn taak als clubcoach bij Dinto bleef Vermeulen ook actief op Papendal nadat hij werd gevraagd om Nederland B te trainen. Ook die klus pakte hij op met Han Abbing, die als een rode draad door het volleyballeven loopt van de Veenendaler. ‘Een tijd van veel improviseren en continu schakelen. Eerst onder Avital Selinger als hoofdcoach, later onder Felix Koslowski die de volleybalvrouwen trainde en coachte. Het zijn twee verschillende coaches. Bij Avital Selinger was het; ‘This is it. My way or the highway’. Bij Felix Koslowski was dat weer anders. Mooi om verschillende stijlen te zien. Zeker wanneer je als coach begint, is dat mega leerzaam.

Genieten

Vorige  zomer werd ik gevraagd als assistent bondscoach mee te gaan met Jong Oranje naar het EK in Bulgarije. Uiteindelijk hebben we ons niet gekwalificeerd voor het WK en zitten we nu in een naolympisch jaar met een vrij leeg programma.’ Voor Sven Vermeulen tijd om even een stap terug te doen nadat hij met Dinto Warmenhuizen dit seizoen als zesde eindigde in de superdivisie. ‘Ik heb voor deze zomer tegen de Volleybalbond gezegd dat het even genoeg is na vier jaar met weken van 60 tot 70 uur in de week. Wel ga ik door bij Dinto Warmenhuizen. Sinds Bert Goedkoop daar zit, is de club al zeven keer gepromoveerd. Samen willen we er het beste van maken. Daarnaast heb ik mijn volleybalacademie, waar ik twintig zondagen in het jaar mee bezig ben.’ In de loop der jaren heeft hij een flink netwerk opgebouwd. ‘Ik zie wel wat er op mijn pad komt’, geeft hij aan.

De droom die hij een tijd terug had om hoofdcoach van een eredivisieteam te worden, is naar de achtergrond gegaan. ‘De gesprekken heb ik gehad maar in het algemeen zijn de arbeidsvoorwaarden minder goed en vaak kan je maar twee trainingen in de week doen. De andere trainingen worden, mede vanwege de kosten, door assistenten verzorgd. Dan blijf ik liever met Bert Goedkoop in de zaal stappen maken. Het is uniek dat ik met de meest ervaren coach op deze planeet meerdere dagen in de week in de zaal sta. kan herinneringen ophalen over hoe de Koreanen in 1984 speelden, inclusief de looplijnen. Dan ga ik het opzoeken op YouTube en klopt dat precies. Prachtig.’ Vermeulen blijft genieten van het spelletje.