Eemdijker Bart Hoolwerf baalt van teleurstellende vijfde plaats

Bart Hoolwerf is op de WK afstanden teleurstellend vijfde geworden op de massastart. De Eemdijker zat in de laatste bocht te ver van achteren om mee te kunnen sprinten om de medailles. Een opmerkelijk moment was dat Hoolwerf in de race  Livio Wenger overeind trok toen de twee elkaar raakten. De Zwitser veroverde later brons. Het goud was voor Bart Swings die zijn wereldtitel prolongeerde. De Belg reed in de finale het gat dicht én won de sprint.

Bart Hoolwerf
Fotocredits: Team Reggeborgh

Bart Hoolwerf was de enige Nederlander in de finale van de massastart. De niet in vorm zijnde Marcel Bosker werd in de halve finale kansloos uitgeschakeld en de vraag diende zich aan of bondscoach Ritsma niet beter een beroep had kunnen doen op bijvoorbeeld Jorrit Bergsma. Hoolwerf moest in zijn halve finale  heel alert blijven. Het was een chaotische race waarin een kopgroep de rest dreigde te lappen en dan lig je eruit. Een scherpe Hoolwerf volgde de ontwikkelingen nauwgezet op de grote schermen en won de sprint van het verbrokkelde pelotonnetje.

In de finale stond hij er alleen voor. ’Bij olympische kampioen Bart Swings blijven’, luidde het simpele advies van NOS-analist Mark Tuitert. Had de Eemdijker dat gedaan, dan was hij in de medailles gevallen want daar kwam het wel op neer.  Omdat de anderen naar hem keken moest Swings bij een uitbraak de gaten dichten en hij deed dat ook. Zelfs in de finale offerde Swings zich op toen de gevaarlijke Fransman Loubineaud zestig meter pakte en de onverwoestbare Belg ging door. Dat hij vervolgens ook de snelste was in de sprint toont aan dat hij onbetwist de beste schaatser is op de massastart.

Hoolwerf had niet de macht om bij hem in de buurt te blijven. Of liever gezegd, hij liet zich als een lammetje wegdrukken. Tegen de NOS: ‘Ik baal verschrikkelijk. Het ging eigenlijk best goed, twee ronden voor tijd zat ik waar ik wilde zitten. En dan komt er iemand binnendoor en word ik naar buiten geduwd. Dan krijg je het gat nooit meer dicht. Ik snap niet dat iemand zoiets doet, dan rijd je én jezelf en een ander uit de wedstrijd.’

Of hij zijn schouders er niet in had moeten zetten, luidde de vraag. Hoolwerf, schouderophalend: ‘Dat probeerde ik ook best wel, maar met zo’n snelheid is dat lastig. Ik voelde me goed, het is zo jammer dat ik niet de kans krijg om mee te sprinten. Ik ga niet zeggen dat ik gewonnen had, maar ik had zeker mee kunnen sprinten  voor het podium.’ Tweede werd de Canadees Antoine élinas-Beaulieu, het brons was voor de Zwitser Livio Wenger.

Irene Schouten

Bij de vrouwen kwam Irene Schouten ten val, krabbelde overeind en sprintte alsnog naar de wereldtitel. Titelverdediger Marijke Groenewoud die in de finale heel veel werk had opgeknapt en de sprint van Schouten voorbereidde, greep zelf nog het brons achter de Canadese Blondin.